Night-Blooming Cereus - Protomartyr

In the far desert

On a distant blasted plain

A forgotten corner

Amid the death of all things

Not under the blinding sun or the cultivator’s toil

Only in darkness does the flower take hold

It blooms at night, it blooms at night

In the old city, in abandoned shells

On a desolated edge

Amid the death of all things

Not under the scornful eye or the corporation’s hand

Only in darkness does the flower take hold

It blooms at night, it blooms at night

In my own head

Near the hole where hope drains out

And fear is branded deep

Amid the death of all things

Not under law or the thoughts I had before

Only in darkness does the flower take hold

It blooms at night, it blooms at night

In a valley filled with flowers unseen in the dark

In a valley filled with flowers unseen in the dark

It blooms at night

It blooms at night

It blooms at night

In de verre woestijn

Op een verre gestraalde vlakte

Een vergeten hoekje

Te midden van de dood van alle dingen

Niet onder de verblindende zon of het zwoegen van de kweker

Alleen in het donker houdt de bloem stand

Het bloeit 's nachts, het bloeit' s nachts

In de oude stad, in verlaten schelpen

Op een verlaten rand

Te midden van de dood van alle dingen

Niet onder het minachtende oog of de hand van het bedrijf

Alleen in het donker houdt de bloem stand

Het bloeit 's nachts, het bloeit' s nachts

In mijn eigen hoofd

In de buurt van het gat waar de hoop wegvloeit

En angst is diep gebrandmerkt

Te midden van de dood van alle dingen

Niet volgens de wet of de gedachten die ik eerder had

Alleen in het donker houdt de bloem stand

Het bloeit 's nachts, het bloeit' s nachts

In een vallei vol bloemen, onzichtbaar in het donker

In een vallei vol bloemen, onzichtbaar in het donker

Het bloeit 's nachts

Het bloeit 's nachts

Het bloeit 's nachts