The Divine Suicide of K. - Protest The Hero

I better think of my answers now

Because I know the questions will be asked

Like if I brought the joy I found

In the confessions of a mask

The tip of my tongue’s already

Touching the top of my mouth

It’s meaning manifest in mercy

Burning down, burning down

Burning down, burning down

Burning down, burning down

Burning down the house

It’s true that tactless teem totem-poles

Turn tolerance to tired taboos

It’s true that a bullet never knocks on the door

It’s about to come crashing through

I walking one last mile in big steps as your alter-wine

I’m doing it in tattered shoes that aren’t even mine

Because my own are in a box locked up with possessions I can’t have

Like the gunman with his future and the prison priest’s golden calf

Walking one last mile

Walking one last mile…

Blindfolds aside, I’d probably still close my eyes

And try to feel a trembling fetal life inside

That shotgun barrel that’s about to make me bleed

Like an ulcer in the stomach of the beast

Like a little girl on a bed that was years ago deceased

Resurrected last night with a letter she can’t trace

Resurrected to be killed then maybe born again

I’ll always be Kezia as long as any hope remains

Resurrected to be killed then maybe born again

I’ll always be Kezia as long as any hope remains

Resurrected to be killed and then maybe born again

I’ll always be Kezia so long as any hope remains

Ik kan nu maar beter aan mijn antwoorden denken

Omdat ik weet dat de vragen zullen worden gesteld

Like als ik de vreugde bracht die ik vond

In de bekentenissen van een masker

Het puntje van mijn tong is al

De bovenkant van mijn mond aanraken

Het betekent gemanifesteerd in genade

Afbranden, afbranden

Afbranden, afbranden

Afbranden, afbranden

Het huis afbranden

Het is waar dat tactloze wemelt totempalen

Verander tolerantie in vermoeide taboes

Het is waar dat er nooit een kogel op de deur klopt

Het staat op het punt door te breken

Ik loop nog een laatste mijl in grote stappen als je alter-wijn

Ik doe het in gescheurde schoenen die niet eens van mij zijn

Omdat die van mij in een doos zitten opgesloten met bezittingen die ik niet mag hebben

Zoals de schutter met zijn toekomst en het gouden kalf van de gevangenispriester

Nog een laatste mijl lopen

Nog een laatste mijl lopen…

Blinddoeken terzijde, ik zou waarschijnlijk nog steeds mijn ogen sluiten

En probeer een trillend foetaal leven van binnen te voelen

Die geweerloop die me gaat laten bloeden

Als een zweer in de maag van het beest

Als een klein meisje op een bed dat jaren geleden is overleden

Gisteravond tot leven gewekt met een brief die ze niet kan traceren

Opgestaan ​​om te worden gedood en dan misschien opnieuw geboren

Ik zal altijd Kezia zijn zolang er nog hoop is

Opgestaan ​​om te worden gedood en dan misschien opnieuw geboren

Ik zal altijd Kezia zijn zolang er nog hoop is

Opgestaan ​​om te worden gedood en dan misschien opnieuw geboren

Ik zal altijd Kezia zijn zolang er nog hoop is