Yellow Teeth - Protest The Hero

Passing judgment with haste

And laying to waste those who stand

Before us and dishonor the faith.

A dramatic opinion, but an opinion the same.

An attempt now to make right,

Not to enthrall or defame.

An opinion piece, one after another.

Laid fat from feast, one after another.

A man is nothing more than what others claim he is,

So speak clear and ill of me and so it will be.

The grating sound of my voice.

The yellowing of my teeth.

Speak up.

Speak clear.

Speak ill of me.

I found myself awake last night.

May the players take their place,

Repeat their lines exactly to my public disgrace.

The years exaggerate how horrible it was to be stricken silent

With no explanation for the cause.

I can’t be the only one losing sleep over things

I should or shouldn’t have done.

They are the rope around the neck.

They are the blade pressed to the wrist.

It might seem detrimental, but it’s meaningless.

Left to my own devices, I am strange.

I’m a liar—entertained.

I am no one to be reviled.

I am no one to be admired.

Jumping rope at the end of the street,

I am everyone, and everyone is me.

Met haast een oordeel vellen

En het verspillen van degenen die staan

Voor ons en oneer het geloof.

Een dramatische mening, maar een mening hetzelfde.

Nu een poging om het goed te maken,

Niet om te boeien of te belasteren.

Een opiniestuk, de een na de ander.

Vet gemaakt van het feest, de een na de ander.

Een man is niets meer dan wat anderen beweren dat hij is,

Dus spreek duidelijk en slecht over mij en zo zal het zijn.

Het raspende geluid van mijn stem.

Het geel worden van mijn tanden.

Spreek je uit.

Spreek duidelijk.

Spreek slecht over mij.

Ik was vannacht wakker.

Mogen de spelers hun plaats innemen,

Herhaal hun regels precies tot mijn openbare schande.

De jaren overdrijven hoe vreselijk het was om te zwijgen

Zonder verklaring voor de oorzaak.

Ik kan niet de enige zijn die wakker ligt van dingen

Ik had het wel of niet moeten doen.

Zij zijn het touw om de nek.

Ze zijn het mes dat tegen de pols wordt gedrukt.

Het lijkt misschien schadelijk, maar het is zinloos.

Aan mijn lot overgelaten, ik ben vreemd.

Ik ben een leugenaar - vermaakt.

Ik ben niemand om beschimpt te worden.

Ik ben niemand om bewonderd te worden.

Touwtjespringen aan het einde van de straat,

Ik ben iedereen en iedereen is ik.