Harbinger - Protest The Hero

Sleep still and silent

Dream in stained glass scenes of violence

Claim the song sung by the sirens

Breath shallow and quietly

Stand before the corpse of the crow

Take up the blade that struck the final blow

Tear off the wings to refuse its ascension

There will be no reproach.

There will be no redemption

For the wicked and corrupt at the end of its life

Only justice from the absolute with a flick of a knife

Back to where it all began

Tracing footprints to the shore

They lead into the ocean

Where the horror waits no more

In its place waits utter devotion

The current casting backward tells of lifetime past

The empty faces that once seemed listless have all now been recast

But when lost in distant thoughts, a sleeping evil starts to stir

Distracted by warm memories with vigilance relaxed

It seemed unlikely to occur

Tear off the wings to refuse its ascension

There will be no reproach.

There will be no redemption

A breach in the bow would allow the craft to sink again

Reaching down to tear the wings from the crow conquered in complete

Experience a transformation both of body and of mind

Rearrange the constellations and define the undefined

The returned speaks in tongues once bewildering

But in its hands sit the wings and the dagger that say everything

Without a word it says everything

Tore off the wings to refuse its ascension

There will be no second coming

No forces for succumbing to

Just a peaceful place to final rest a head

The crow is dead

Go back to sleep

The sun is finally setting

And you can rest you weary head for now

Stil en stil slapen

Droom in glas-in-loodscènes van geweld

Claim het lied gezongen door de sirenes

Adem oppervlakkig en rustig

Ga voor het lijk van de kraai staan

Pak het mes op dat de genadeslag toebracht

Scheur de vleugels af om de hemelvaart te weigeren

Er zal geen verwijt zijn.

Er vindt geen verzilvering plaats

Voor de goddelozen en corrupten aan het einde van hun leven

Alleen gerechtigheid uit het absolute met een mes

Terug naar waar het allemaal begon

Voetstappen naar de kust traceren

Ze leiden de oceaan in

Waar de horror niet meer wacht

In plaats daarvan wacht uiterste toewijding

De huidige casting achteruit vertelt over het verleden van het leven

De lege gezichten die ooit lusteloos leken, zijn nu allemaal herschikt

Maar wanneer verloren in verre gedachten, begint een slapend kwaad zich te roeren

Afgeleid door warme herinneringen met ontspannen waakzaamheid

Het leek onwaarschijnlijk dat dit zou gebeuren

Scheur de vleugels af om de hemelvaart te weigeren

Er zal geen verwijt zijn.

Er vindt geen verzilvering plaats

Door een breuk in de boeg zou het vaartuig weer kunnen zinken

Reikend naar beneden om de vleugels van de volledig veroverde kraai te scheuren

Ervaar een transformatie van zowel lichaam als geest

Herschik de sterrenbeelden en definieer het ongedefinieerde

De teruggekeerde spreekt in tongen eens verbijsterend

Maar in zijn handen zitten de vleugels en de dolk die alles zeggen

Zonder een woord zegt het alles

Scheurde de vleugels af om zijn hemelvaart te weigeren

Er komt geen tweede komst

Geen krachten om aan te bezwijken

Gewoon een vredige plek om je hoofd uit te rusten

De kraai is dood

Ga weer slapen

De zon gaat eindelijk onder

En je kunt nu rusten, je vermoeide hoofd