Caravan - Protest The Hero

Allow me a moment to explain

While you were sleeping the ocean wasn’t drained

But transformed

It yawned and groaned as it rose from its bed

It stretched;

diluted and extended its head

And took corporeal form

At least in part at first

But when it encountered the Earth

It took a deep draw in, extended its arms, and leapt into the sky

It took wing over mountain and rode on the wind

It traveled the cities but as the sun dimmed

It grew fat and it cursed at the earth

In a thunderous rage

And a display of bright lights

It spat and began to give birth

The bloom is off the rose, at least for me

Dogs like me can bark, but the caravan moves on

When you finally awoke, a new ocean had formed

Through the clamorous night, through the magnificent storm

It fell from the sky to reform and preform

Its endless endeavor in its worn uniform

The Sun, the Moon, the Earth, and the shore

Tired metaphors played out before your eyes

Sedation, satisfaction

But to be satisfied and entertained

Without any source of intellectual gain

Seems to be what’s in fashion

Interpret the meaning

To mean whatever you want it to be

I’ve heard these same words fall from my own lips

It falls flat and I question its value

It falls flat and I question its worth

In a thunderous rage

And a display of bright lights

It spat and began to give birth

The bloom is off the rose, at least for me

Dogs like me can bark, but the caravan moves on

Better to light a candle than curse at the darkness

This is the confluence of narrative and naivety

Swallowing a stream of lies and empty poetry

You don’t have to be the one to tell me

You don’t have to be the one to let me down

A catchy way of saying nothing

But a narrative seems to allude to something more

With a purpose and a real direction

But they’re just words punched in a template

The same mistakes we made before

I, for one, am fucking tired

Of conceptions that bring nothing new from the womb

But if every story is the same

Then the rose has truly lost its bloom

Can you sing it back to me?

I can’t relate to this

I can’t relate

Maybe it’s your preference

But I can’t relate

«Where is the problem?

We’re entertained.»

My problem’s the consistency with every concept made

Don’t just tell me a story

What does it convey?

«Where is the problem?

We’re entertained.»

I want to feel something more than just betrayed

You are the problem

I am the problem

Are you satisfied?

Don’t be satisfied

Geef me even de tijd om het uit te leggen

Terwijl je sliep, werd de oceaan niet leeggepompt

Maar getransformeerd

Het geeuwde en kreunde toen het opstond uit zijn bed

Het strekte zich uit;

verdund en uitgebreid zijn hoofd

En nam lichamelijke vorm aan

Ten minste gedeeltelijk in eerste instantie

Maar toen het de aarde ontmoette

Het deed een diepe trek, strekte zijn armen uit en sprong de lucht in

Het nam vleugel over de berg en reed op de wind

Het reisde door de steden, maar toen de zon vervaagde

Het werd dik en het vervloekte de aarde

In een donderende woede

En een weergave van felle lichten

Het spuugde en begon te bevallen

De bloei is van de roos, althans voor mij

Honden zoals ik kunnen blaffen, maar de karavaan gaat verder

Toen je eindelijk wakker werd, had zich een nieuwe oceaan gevormd

Door de luidruchtige nacht, door de magnifieke storm

Het kwam uit de lucht vallen om te hervormen en voor te vormen

Zijn eindeloze inspanning in zijn versleten uniform

De zon, de maan, de aarde en de kust

Vermoeide metaforen speelden zich voor je ogen af

Sedatie, tevredenheid

Maar om tevreden en vermaakt te zijn

Zonder enige bron van intellectueel gewin

Lijkt te zijn wat in de mode is

Interpreteer de betekenis

Betekenen wat je wilt dat het is

Ik heb dezelfde woorden van mijn eigen lippen horen vallen

Het valt plat en ik betwijfel de waarde ervan

Het valt plat en ik vraag me af wat het waard is

In een donderende woede

En een weergave van felle lichten

Het spuugde en begon te bevallen

De bloei is van de roos, althans voor mij

Honden zoals ik kunnen blaffen, maar de karavaan gaat verder

Het is beter een kaars aan te steken dan te vloeken in de duisternis

Dit is de samenvloeiing van verhaal en naïviteit

Een stroom van leugens en lege poëzie inslikken

Je hoeft niet degene te zijn die het me vertelt

Je hoeft niet degene te zijn die me teleurstelt

Een pakkende manier om niets te zeggen

Maar een verhaal lijkt op iets meer te zinspelen

Met een doel en een echte richting

Maar het zijn gewoon woorden die in een sjabloon zijn gestanst

Dezelfde fouten die we eerder hebben gemaakt

Ik ben bijvoorbeeld verdomd moe

Van concepten die niets nieuws uit de baarmoeder brengen

Maar als elk verhaal hetzelfde is

Dan is de roos echt zijn bloei kwijt

Kun je het voor me terugzingen?

Ik kan hier niets aan doen

Ik kan niet vertellen

Misschien is het jouw voorkeur

Maar ik kan het niet vertellen

"Waar is het probleem?

We vermaken ons wel.»

Mijn probleem is de consistentie met elk gemaakt concept

Vertel me niet alleen een verhaal

Wat brengt het over?

"Waar is het probleem?

We vermaken ons wel.»

Ik wil meer voelen dan alleen verraden

Jij bent het probleem

Ik ben het probleem

Ben je tevreden?

Wees niet tevreden