You Mock Me - Propaganda

And I asked you to be a symbol of the strength that was once given

Yet you mocked me

Oh, the mockery

And I place so much confidence in the lessons I swear you taught me

Yet you mock me

Oh, the mockery

You taunt me about glory days

You say my best is yet behind me

You just bring up old stuff;

our relationship is so unhealthy

So codependent, you cut me

Down

You blame me, I blame me

And I’m a man and I won’t crack and I won’t show emotions right

I do just like my daddy did and his did

I bury you

I build me a mausoleum with a storage unit attached to it just for you

And I’ve grown so very weary at failing to make you stay there

I hate it when you show up at my functions;

you’re so pompous

And without an ounce of shame, you almost ruined my marriage

You mocked me

Oh, the humanity

And I try to upgrade the way I speak and raise my daughter

But every time I open my mouth, all I hear is my father

And the same foolish pride and pitfalls that he installed

Leap through my pores like, «Poor me», so annoying

And I place so much faith in you, but you let me down

I see my own eyes in my eight-year-old when I correct her

Why won’t you go away?

You smirk as you chase me

You a coy Helen of Troy that toys with emotions

And feeble-brained boys like me fall for it every time

You mock me

And I’ll probably do my best to convince you that I’m the victim

And you just don’t believe me

You insist you are me

And I’ve ran and I’ve ran, yet your stride is identical

Every step I took, your foot fit right in it

Why can’t I shake you?

I just can’t shake you

You are my past

Why won’t you stay there?

You that pain that guides us

Strings that tie us

That coincidence that proves to us God’s existence

The joy I misplaced

Beautiful mistakes

A scarlet thread

My crimson cord

En ik vroeg je om een ​​symbool te zijn van de kracht die ooit werd gegeven

Toch bespotte je me

Oh, de bespotting

En ik heb zoveel vertrouwen in de lessen die ik zweer dat je me hebt geleerd

Toch bespot je me

Oh, de bespotting

Je beschimpt me over gloriedagen

Je zegt dat mijn beste nog achter me ligt

Je haalt gewoon oude dingen naar voren;

onze relatie is zo ongezond

Zo codependent, je snijdt me af

Omlaag

Jij geeft mij de schuld, ik geef mij de schuld

En ik ben een man en ik zal niet barsten en ik zal geen emoties tonen op de juiste manier

Ik doe net zoals mijn vader deed en hij deed

ik begraaf je

Ik bouw een mausoleum voor mij met een opslagruimte eraan, speciaal voor jou

En ik ben zo erg moe geworden dat ik er niet in slaagde om je daar te laten blijven

Ik haat het als je op mijn functies verschijnt;

je bent zo pompeus

En zonder een greintje schaamte heb je bijna mijn huwelijk verpest

Je bespotte me

Oh, de mensheid

En ik probeer de manier waarop ik praat te verbeteren en mijn dochter op te voeden

Maar elke keer als ik mijn mond open, hoor ik alleen mijn vader

En dezelfde dwaze trots en valkuilen die hij installeerde

Spring door mijn poriën zoals, "Arme ik", zo irritant

En ik heb zoveel vertrouwen in je, maar je stelt me ​​teleur

Ik zie mijn eigen ogen in mijn achtjarige als ik haar corrigeer

Waarom ga je niet weg?

Je grijnst terwijl je me achtervolgt

Jij een terughoudende Helen van Troje die speelt met emoties

En zwakzinnige jongens zoals ik trappen er elke keer in

Je bespot mij

En ik zal waarschijnlijk mijn best doen om je ervan te overtuigen dat ik het slachtoffer ben

En je gelooft me gewoon niet

Je staat erop dat je mij bent

En ik heb gerend en ik heb gerend, maar je pas is identiek

Bij elke stap die ik zette, paste je voet er precies in

Waarom kan ik je niet door elkaar schudden?

Ik kan je gewoon niet van je afschudden

Jij bent mijn verleden

Waarom blijf je daar niet?

Jij die pijn die ons leidt

Snaren die ons binden

Dat toeval dat ons het bestaan ​​van God bewijst

De vreugde die ik misplaatste

Mooie fouten

Een scharlakenrode draad

Mijn karmozijnrode koord