Зато Меня Любят Таксисты - Профессор Лебединский

Мечтала моя мама, что стану человеком

Что стану я поэтом, в крайнем случае, врачом,

Но что-то повернулось и в голове замкнулось

И юниверситеты остались ни при чем

Пишу я енти песни с пустым стаканом вместе

Друзья меня ругают: «Можешь больше!»

— говорят,

Но знать умом не вышел.

Я от кого-то слышал,

Что умные все злые и в рай не полетят

--RF--

Зато меня любят таксисты

И пьяного возят домой

Душа так поет, когда улицы чисты и светится город родной,

Душа так поет, когда улицы чисты и светится город родной.

Жениться мне пора бы, но правильные бабы

Таких как я моральных уродов не берут

И знаешь как обидно.

Не стать же враз солидным

И часики на Думе, хоть и старые, бегут

Но что же жизнь шальная, видать судьба такая

Насильно мил не будешь на свете никому,

А вдруг курить я брошу и пиво пить и что же Мне в этом трезвом мире остаться одному

--RF--

Я от тебя не скрою, хотел я стать звездою

Представь меня во фраке, цветы и то да се На Чайковского — «Зубровка».

Давай-ка стометровку

Какие в жопу песни, что________ там еще

Скажи мне правде, старый, когда сдадим мы тару

Когда друзья-пропойцы забудут нашу дверь

Глаза как у китайца, уже не вижу пальца,

А в театр не пущают — мы алкаши теперь

--RF--

Ну что же, брат, приехал, пора бы умирать,

Но мне еще всего лишь двадцать пять

Mijn moeder droomde dat ik een man zou worden

Dat ik op zijn minst een dichter zal worden, een dokter,

Maar iets draaide en sloot zich in mijn hoofd

En de universiteiten bleven met niets achter

Ik schrijf samen liedjes met een leeg glas

Vrienden schelden me uit: "Je kunt meer doen!"

- ze zeggen,

Maar de geest kwam niet naar buiten om het te weten.

ik hoorde van iemand

Dat de slimmen allemaal slecht zijn en niet naar de hemel zullen vliegen

--RF--

Maar taxichauffeurs houden van me

En de dronkaard wordt mee naar huis genomen

Zo zingt de ziel als de straten schoon zijn en de geboortestad straalt,

Zo zingt de ziel als de straten schoon zijn en de geboortestad straalt.

Het is tijd voor mij om te trouwen, maar de juiste vrouwen

Ze nemen geen morele freaks zoals ik

En je weet hoe gênant.

Word niet in één keer solide

En de klok op de Doema, hoewel oud, loopt

Maar wat een gek leven, zie je zo'n lot

Je zult tegen niemand ter wereld met geweld aardig zijn,

Wat als ik stop met roken en bier drinken, en wat moet ik met rust gelaten worden in deze nuchtere wereld?

--RF--

Ik zal me niet voor je verbergen, ik wilde een ster worden

Stel je me voor in een rokkostuum, bloemen en dit en dat op Tsjaikovski - Zubrovka.

Laten we honderd meter gaan

Wat zijn verdomme de liedjes, wat _______ er nog meer

Vertel me de waarheid, oude man, wanneer zullen we de container overhandigen?

Wanneer dronken vrienden onze deur vergeten

Ogen als een Chinees, ik zie geen vinger meer,

En ze laten je niet in het theater - we zijn nu dronkaards

--RF--

Wel, broer, je bent gearriveerd, het is tijd om te sterven,

Maar ik ben nog maar vijfentwintig