Там Вдали, У Метро - Профессор Лебединский

Там вдали, у метро

Загорались огни

За ларьками братки суетились

В темноте опрокинулись чьи-то лотки

Пацаны, как всегда, торопились

Они ехали молча

В ночной тишине

Поправляя кожаные кепи

И при полной луне

Отражались в стекле

Золотые браслеты и цепи.

Ровно в полночь

На стрелку слетелась братва

Продинамить никто не решился

Перетерли вопрос про четыре ларька,

Но консенсус пока не сложился.

Вдруг у батьки в руке

Запищал телефон

Из роддома жена позвонила:

— Ты, Васек, дорогой,

Возвращайся домой,

Я тебе крошку-сына родила!

Ты, Васек, дорогой,

Возвращайся домой,

Я тебе крошку-сына родила!

От восторга Василий

Шмальнул из ружья —

Это ж надо таким быть уродом

Тут один деловой

Вдруг поник головой

И запахло летальным исходом.

У мордатых волыны мгновенно нашлись

Завязалась кровавая битва

И в запарке Васек

Не заметил, кажись,

Как сверкнула опасная бритва

Он упал

Как подкошенный ветром тростник

Возле двери Паджеры дырявой

Не его в том вина —

Так уж карта легла,

Ведь он не был по жизни раззявой.

Там вдали, у метро

Уж погасли огни

В небе ясном заря догорала

Молодая жена

С малышом на руках

Вновь и вновь

Телефон набирала

Ver weg, bij de metro

De lichten waren aan

Broers druk bezig achter de kraampjes

Sommige trays omgevallen in de duisternis

De jongens hadden, zoals altijd, haast

Ze reden in stilte

In de stilte van de nacht

Leren doppen afstellen

En met volle maan

Weerspiegeld in glas

Gouden armbanden en kettingen.

Precies om middernacht

Broers vlogen naar de pijl

Niemand durfde te prodynamiseren

Rafelde de vraag over vier kraampjes,

Maar een consensus is er nog niet.

Plotseling, in de hand van de vader

Telefoon piepte

Mijn vrouw belde vanuit de kraamkliniek:

- Jij, Vasek, schat,

Kom naar huis,

Ik ben bevallen van je zoontje!

Jij, Vasek, schat,

Kom naar huis,

Ik ben bevallen van je zoontje!

Van verrukking Vasily

Shmalnul van een pistool -

Het moet zo'n freak zijn

Er is één bedrijf

Plotseling boog zijn hoofd

En het rook naar de dood.

De gemuilkorfde volins onmiddellijk gevonden

Er volgde een bloedige strijd

En in het park Vasek

Niet gemerkt, zo lijkt het

Als een gevaarlijk scheermes flitste

Hij viel

Als een door de wind geblazen riet

Bij de deur Pajera vol gaten

Het is niet zijn schuld -

Dus de kaart viel

Hij was tenslotte geen grote man in het leven.

Ver weg, bij de metro

De lichten zijn al uit

In de heldere hemel brandde de dageraad af

jonge vrouw

Met een baby in haar armen

Opnieuw en opnieuw

Telefoon gekozen