Où sont les Enfants ? - Prodige Namor, Soprano

II y a des gosses qui crèvent Ia dalle et ne profitent pas de leur enfance

Y’a des gosses qui meurent de faim le jour et Ia nuit meurent en silence

On a tous droit à Ia décence ici sur Ia planète Terre

On n’a pas conscience de notre chance alors je remercie Dieu le Père

Pourtant les malheureux ne manquent pas

T’as qu'à faire 4 pas, je blague pas

Des petits gars tiennent mal sur leurs pattes

A qui tu parles d'éducation, de bonnes manières morales?

Des scandales à Ia pelle, t’as pas le temps d’aller à Ia chorale

Les larmes coulent à tout jamais s’est envolée ton innocence

Ton insouciance, pas de foyer, Ia pire incohérence

Grandir, délaisse par ses géniteurs, c’est pas chose facile

Les félins rodent dans Ia ville, nulle part il y a terre d’asile

Survivre est une mission pénible, le gosse est haut comme trois pommes

La tentation est grande de ne pas suivre Ia voie des psaumes

Les hommes sont agressifs, résultat: il agresse pour se défendre

II n’a pas de comptes à rendre

Bien entendu personne ne cherche à le comprendre

On nous apprend à être droit comme Ia tour Eiffel

On fini penché comme celle de Pise

Douze ans, croire être des hommes

Mais Ia mentalité porte encore des Huggies

Au pied pas d’Courir mais comme Jim on se sert souvent du Racket

Pour avoir des tennis de Ia balle

Un Roland Garros pour attirer les Schtroumpfettes

Schtroumpfer le Lacoste d'à côté pour avoir une réputation en béton

Embêtons le prof de maths pour les potes et on finit par manier le bâton

Maçon apprenti muré dans sa tête incendie

Qu’est-c'qu'on dit quand ça bouscule, rien qu’aurait pu dire Gandhi

Pour eux, quand dira-t-on que Candy était Ia pouf des BD

3 mecs par épisode, contrairement à Jacquet, elle était pas aimée

Nos poussins savent qu’il faut de Ia caille pour avoir des ailes

La monnaie peut être liquide comme Ia pluie

Mais elle, elle tombe pas du ciel

Dans le hall comme Gascogne ça casse cogne dans un match où il n’y a qu’un goal

J’t’explique pas le bordel quand comme le général il y a 2 gaules

On dit que l’enfant est père de l’homme vu comme c’est parti

L’enfance deviendra Ia feuille et Ia vie l’automne

Pas de complaintes ni de complices dans Ia compassion

II ramène les allocations et ce qu’il ramasse à l’occasion

Normal, à force d’jouer à cache-cache auréole

Des cornes ont fini par me pousser

Comme Strauss j’accumule les vices.

Le pou c’est

Le Pen qui veut être en tête

L'état endette les familles prise de tête

L’immigré qu’je suis casse tout et le FN fait sa fête

C’est bête en mouvement constant sombrer vers le fond

C’est émouvant, triste sort histoire s’enfonce dans les sables mouvants

Le marchand de sable m’avait promis plein de cadeaux

Mais Chirac se prend pour Noé et de longue me mène en bateau

La cerise sur le gâteau t’ouvres les yeux c’est que désolation

Pas de place à l'évasion c’est un cauchemar dont il est question

L’absence d’homogénéité est une cruelle carence

Tu restes fort d’avance et pense pour trouver le sens de ton existence

Qui?

Moi?

Moi?

Moi?

J’suis une boussole sans pôle, pâle quand elle colle

Au pull les flics, pile de procès-verbal

Balle qui vole finit en tôle au sol

Sale histoire pour sortir d’une piaule en taule

Colmater les erreurs avec ma clef de sol au col

Mater le poisson d’avril de ma vie qu’on viole

Pourquoi son père n’est pas Ià pour l'éduquer et le conseiller?

Pourquoi création et responsabilité sont inconciliées?

Car les sous à avenir, nous sous l’avenir, nos souvenirs on s’y perd souvent

Sans y revenir, Ia question notre devenir

Er zijn kinderen die doodgaan en niet genieten van hun jeugd

Er zijn kinderen die overdag sterven van de honger en 's nachts in stilte sterven

We verdienen allemaal fatsoen hier op aarde

We beseffen ons geluk niet, dus ik dank God de Vader

Toch ontbreken de ongelukkigen niet

Neem gewoon 4 stappen, ik maak geen grapje

Kleine jongens staan ​​slecht op hun benen

Met wie praat je over opvoeding, goede zeden?

Schandalen in overvloed, je hebt geen tijd om naar het koor te gaan

De tranen stromen voor altijd, je onschuld is weg

Uw onzorgvuldigheid, geen huis, ergste inconsistentie

Opgroeien, in de steek gelaten door zijn ouders, het is niet gemakkelijk

Katten zwerven door de stad, nergens is een land van asiel

Overleven is een zware missie, het kind is zo hoog als drie appels

De verleiding is groot om het pad van de psalmen niet te volgen

Mannen zijn agressief, resultaat: hij valt aan uit zelfverdediging

Hij heeft geen verantwoordelijkheid

Natuurlijk probeert niemand het te begrijpen

We hebben geleerd om hetero te zijn zoals de Eiffeltoren

We leunen uiteindelijk zoals die in Pisa

Twaalf jaar, gelovend dat ze mannen zijn

Maar de mentaliteit draagt ​​nog steeds Huggies

Aan de voet niet van Courir maar net als Jim gebruiken we vaak de Racket

Tennisballen hebben

Een Roland Garros om de Smurfins aan te trekken

Smurf de Lacoste naast de deur om een ​​solide reputatie te krijgen

Irriteer de wiskundeleraar voor de homies en we hanteren uiteindelijk de stok

Leerling-metselaar dichtgemetseld in zijn vuurhoofd

Wat zeg je als het van streek is, niets dat Gandhi had kunnen zeggen?

Voor hen, wanneer zullen we zeggen dat Candy de teef van strips was?

3 jongens per aflevering, in tegenstelling tot Jacquet, was ze niet geliefd

Onze kuikens weten dat er kwartels nodig zijn om vleugels te krijgen

Geld kan zo vloeibaar zijn als regen

Maar ze komt niet uit de lucht vallen

In de hal zoals Gascogne breekt het kloppen in een wedstrijd waar er maar één doel is

Ik zal je de rotzooi niet uitleggen als er net als de generaal 2 jonge boompjes zijn

Er wordt gezegd dat het kind de vader is van de man gezien als het weg is

De kindertijd wordt het blad en het leven de herfst

Geen klachten of medeplichtigen in mededogen

Hij brengt toeslagen terug en wat hij af en toe ophaalt

Normaal, door verstoppertje te spelen

Hoorns duwden me uiteindelijk

Net als Strauss verzamel ik ondeugden.

De luis is

De Pen die voorop wil lopen

De staat zet gezinnen in de schulden

De immigrant die ik ben breekt alles en de FN viert feest

Het is een constant in beweging zijnd beest dat naar de bodem zinkt

Het is ontroerend, triest verhaal zinkt in drijfzand

De zandman beloofde me veel cadeaus

Maar Chirac denkt dat hij Noé is en neemt me lang mee op een boot

De kers op de taart, open je ogen is die verlatenheid

Geen ruimte om te ontsnappen, het is een nachtmerrie waar we het over hebben

Het gebrek aan homogeniteit is een wrede tekortkoming

Je blijft bij voorbaat sterk en denkt de zin van je bestaan ​​te vinden

Die?

Mij?

Mij?

Mij?

Ik ben een kompas zonder paal, bleek als het blijft plakken

Trek de politie, stapel kaartjes

Vliegende bal belandt in plaatwerk op de grond

Vies verhaal om uit een pad in de gevangenis te komen

Herstel fouten met mijn solsleutel bij de kraag

Kijk hoe de 1 aprilgrap in mijn leven wordt geschonden

Waarom is zijn vader er niet om hem te onderwijzen en raad te geven?

Waarom zijn creatie en verantwoordelijkheid onverenigbaar?

Omdat het geld in de toekomst, wij in de toekomst, onze herinneringen vaak verloren gaan

Zonder erop terug te komen, de kwestie van onze toekomst