Esperaré (con Armando Manzanero) - Presuntos Implicados, Armando Manzanero

Esperaré a que sientas lo mismo que yo,

a que a la luna la mires del mismo color.

Esperaré que adivines mis versos de amor

y a que en mis brazos encuentres calor

Esperaré a que vayas por donde yo voy,

a que tu alma me des como yo te la doy.

Esperaré a que aprendas de noche a so’ar,

a que de pronto me quieras besar.

Esperaré que las manos me quieras tomar,

que en tu recuerdo me quieras por siempre llevar,

que mi presencia sea el mundo que quieras sentir,

que un día no puedas sin mi amor vivir.

Esperaré a que sientas nostalgia por mí,

a que me pidas que no me separe de tí.

Tal vez jam�s seas tu de mí

mas yo, mi amor, esperaré.

Ik wacht tot je hetzelfde voelt als ik

zodat je met dezelfde kleur naar de maan kijkt.

Ik wacht tot je mijn liefdesverzen raadt

en dat je in mijn armen warmte vindt

Ik zal wachten tot je gaat waar ik heen ga,

voor uw ziel om mij te geven zoals ik het aan u geef.

Ik zal wachten tot je 's nachts leert dromen,

om me ineens te willen kussen.

Ik zal wachten tot je handen me nemen,

dat je in je herinnering me voor altijd wilt dragen,

Moge mijn aanwezigheid de wereld zijn die je wilt voelen,

dat je op een dag niet zonder mijn liefde kunt leven.

Ik zal wachten tot je heimwee naar me hebt,

om me te vragen niet van je te scheiden.

Misschien ben jij nooit jij van mij

maar ik, mijn liefste, zal wachten.