Пилигримы - После 11

С тобой зной… Без тебя стужа…

Сомнений рой искусал душу.

В глазах наших — почти тайна…

А что видно — и скрывать не нужно…

Как кость бросить тем, кто грызть любит,

Отвлечь вниманье от того, что свято…

Ложным светом увести зависть,

Ослепить снегом, выжечь глаз солнцем…

Лучший наш закат — как быкам тряпка,

Но рогам колоть лишь пустой вату.

Уползёт беда, проиграв раунд,

От сердец жарких, что так бьют током!

Молния рассекает вертикаль, накалается спираль,

Тянутся пружины…

По полям из города до города,

Улыбаясь вопреки, бродят пилигриммы…

С тобой богат… Без тебя нищий…

Счастливый тем, что тебя ищет…

С тобой второй, без тебя первый…

Судьба победы испытать хочет.

Пьедестал, скала, голые камни…

Ну, а мне милей широта поля…

Высока скала, да вокруг пропасть…

Снова я дурной — выбираю волю…

Расплескав года, по дорогам песней,

Мы теряя всё, побеждали горе…

Мы живём жизнь, чтобы быть вместе…

Так бежит река, чтобы стать морем…

Het is warm met jou... Het is koud zonder jou...

Een zwerm twijfel beet in de ziel.

In onze ogen - bijna een mysterie ...

En wat zichtbaar is - en het is niet nodig om te verbergen ...

Hoe een bot te gooien naar degenen die graag knagen,

De aandacht afleiden van wat heilig is...

Vals licht om afgunst weg te leiden,

Blind van de sneeuw, verbrand je ogen met de zon...

Onze beste zonsondergang is als een vod voor stieren,

Maar alleen lege watten kunnen met hoorns worden geprikt.

De problemen zullen wegsluipen, de ronde verliezen,

Van hete harten die zo schokkend zijn!

Bliksem snijdt de verticale, de spiraal warmt op,

Veren trekken...

Door de velden van stad tot stad,

Uitdagend lachend dwalen pelgrims...

Rijk met jou... Bedelaar zonder jou...

Blij dat ik naar je op zoek ben...

Met jou de tweede, zonder jou de eerste...

Het lot wil de overwinning ervaren.

Voetstuk, rots, kale stenen...

Wel, ik geef de voorkeur aan de breedtegraad van het veld...

Een hoge rots, maar een afgrond rondom...

Nogmaals, ik ben slecht - ik kies zal ...

Na de jaren bespat, langs de wegen met een lied,

We verloren alles, overwonnen verdriet...

We leven het leven om samen te zijn...

Dus de rivier loopt om de zee te worden...