Крылья - После 11

Смысловая засада, рифма наградой раз в полтора часа,

Недосказанность фразы в липком экстазе, крик на два голоса,

Полилась на бумагу темная брага выдержкой 20 лет,

Мы не вместе, но рядом, значит так надо, я выключаю свет…

Твой силуэт, как иллюзия.

Оставаться надолго, надо не надо, споров не избежать,

Мне осталось немного, что будет дальше, к счастью не мне решать.

Скукой дышит в затылок звон ложек-вилок, смех сквозь презрение,

Мне б побыть настоящим было бы счастье пусть лишь мгновение.

Я не знаю, но чувствую, я не вижу, но верую,

Если вырастут крылья за спиной –

Я хочу чтобы были белыми…

Я не знаю, но чувствую, я не вижу, но верую,

Если вырастут крылья за спиной –

Я хочу чтобы были белыми…они.

Крепко сжатые руки, взят на поруки, новый крутой маршрут,

Кто-то хочет сразиться, кто-то боится, третьего дома ждут.

Стержень - быстрые спицы, жизнь колесницей движется к пропасти,

Распахни свое сердце, если ты хочешь душу свою спасти.

Я не знаю, но чувствую, я не вижу, но верую,

Если вырастут крылья за спиной –

Я хочу чтобы были белыми…

Я не знаю, но чувствую, я не вижу, но верую,

Если вырастут крылья за спиной –

Я хочу чтобы были белыми…

Semantische hinderlaag, rijmbeloning elk anderhalf uur,

Het understatement van de zin in plakkerige extase, een schreeuw met twee stemmen,

Donkere puree van 20 jaar gegoten op het papier,

We zijn niet samen, maar dichtbij, dus het is nodig, ik doe het licht uit ...

Je silhouet is als een illusie.

Blijf voor een lange tijd, het is niet nodig, geschillen kunnen niet worden vermeden,

Ik heb nog een beetje over, wat er daarna gaat gebeuren, gelukkig niet aan mij om te beslissen.

Verveling ademt in het achterhoofd het geluid van lepels en vorken, gelach door minachting,

Vroeger was ik echt geluk zou zijn, al was het maar voor een moment.

Ik weet het niet, maar ik voel, ik zie niet maar ik geloof

Als vleugels achter je rug groeien -

Ik wil wit zijn...

Ik weet het niet, maar ik voel, ik zie niet maar ik geloof

Als vleugels achter je rug groeien -

Ik wil dat ze wit zijn... zij.

Handen stevig gebald, gered, steile nieuwe route

Iemand wil vechten, iemand is bang, ze wachten op het derde huis.

De staaf is snelle breinaalden, het leven beweegt zich als een wagen naar de afgrond,

Open je hart als je je ziel wilt redden.

Ik weet het niet, maar ik voel, ik zie niet maar ik geloof

Als vleugels achter je rug groeien -

Ik wil wit zijn...

Ik weet het niet, maar ik voel, ik zie niet maar ik geloof

Als vleugels achter je rug groeien -

Ik wil wit zijn...