Чудо - После 11

Страшно мне туманов

затканного луга

и сырых обочин

с палою листвою.

Если задремлю я,

разбуди, подруга,

отогрей дыханьем

сердце неживое.

Что за эхо дошло

и откуда?

Это ветер в стекло,

мое чудо!

Нес тебе мониста,

где горели зори.

Что же на дороге

брошен, обделенный?

Без тебя и птица

высохнет от горя,

и не брызнет соком

виноград зеленый.

Что за эхо дошло

и откуда?

Это ветер в стекло,

мое чудо!

И никто не скажет,

сказка снеговая,

как тебя любил я

на рассвете мглистом,

когда моросило

не переставая

и сползали гнезда

по ветвям безлистым.

Что за эхо дошло

и откуда?

Это ветер в стекло,

мое чудо!

Ik ben bang voor mist

geweven weide

en vochtige bermen

met gevallen bladeren.

Als ik in slaap val

maak mijn vriend wakker

warm met je adem

het hart is levenloos.

Wat voor echo kwam er?

en waar?

Dit is de wind in het glas,

mijn wonder!

Breng je een monist

waar de dageraad brandde.

Wat is er onderweg

verlaten, beroofd?

Zonder jou en een vogel

opdrogen van verdriet,

en spettert geen sap

groene druiven.

Wat voor echo kwam er?

en waar?

Dit is de wind in het glas,

mijn wonder!

En niemand zal zeggen

sneeuw sprookje,

hoe ik van je hield

bij mistige dageraad,

toen het miezerde

zonder ophouden

en nesten kroop

langs de bladloze takken.

Wat voor echo kwam er?

en waar?

Dit is de wind in het glas,

mijn wonder!