Les artistes d'eau douce - Pierre Rapsat

Et vive les artistes

Qui n’ont pas de nom…

Vive les lampistes

Si peu réalistes

Quand l’art-sur-le-pouce

Leur fait oublier

Que chez eux ne pousse

Pas beaucoup de blé…

Ceux-là que la chance

A manqué de peu

Mais dont la foi compense

Leur destin boîteux:

La salle impatiente…

Le train de banlieue

Le vent quand in vente

La pluie quand il pleut

Et vive les nomades

Les parias de l’art

Qui s’rait bien malade

Sans tous les sans-grade…

Sans les violonistes

Fini, l’Opéra!

Sans tous les choristes

Plus d’hymne à la joie…

Et quand vos suffrages

Vont au maestro

Donnez au passage

Un p’tit coup de chapeau

Au comique obèse

Dont le plus beau rôle

Passe avant l’anglaise

Dans un music-hall…

Il faut, Messieurs-Dames

Se casser les reins

Sur un brise-lames

D’efforts quotidiens

Faire un même geste

Des années durant

Pour que d’une veste

Sorte un lapin blanc…

La tarte à la crême

Contient du génie:

C’est tout un poëme

Quand les enfants rient…

Et vive les artistes

Qui, sans prétention

Font trois tours de piste

Et puis … qui s’en vont…

En lang leve de kunstenaars

Wie heeft geen naam...

Lang leve de lantaarns

Zo onrealistisch

Wanneer kunst-on-the-go

doet ze vergeten

Dat groeit niet in hen

Niet veel tarwe...

Die geluk hebben

Net gemist

Maar wiens geloof compenseert

Hun lamme lot:

De ongeduldige kamer...

De forensentrein

De wind bij verkoop

De regen als het regent

En lang leve de nomaden

De paria's van de kunst

Wie zou er erg ziek zijn

Zonder al het cijferloze...

Zonder de violisten

Klaar, de opera!

Zonder alle zangers

Meer hymne aan vreugde...

En wanneer je stemt

Ga naar de meester

Onderweg geven

Een klein puntje van de hoed

Naar de zwaarlijvige strip

Wiens mooiste rol

Passeer voor Engels

In een muziekhal...

Het is nodig, dames en heren

Breek je rug

Op een golfbreker

dagelijkse inspanning

maak hetzelfde gebaar

Voor jaren

Voor die van een jas

Haal een wit konijn tevoorschijn...

De slagroomtaart

Bevat genie:

Het is nogal een gedicht

Als kinderen lachen...

En lang leve de kunstenaars

wie, pretentieloos

Doe drie ronden van de baan

En dan... wie gaat er weg...