Elle m'appelle - Pierre Rapsat

Là du haut de cette tour

Je regarde la ville attends le jour

En bas des serpents de lumière

Inlassablement sillonnent les artères

Ils rampent, glissent parmi les ombres

J’attends le soleil

Qu’il se lève lentement

Majestueux, fascinant

Sur le fleuve les premiers rayons

Echappés de l’horizon

Rampent, recouvrent l’eau d’or et d’ombres

J’attends le soleil

Le lever du soleil

Comme Pharaon-Pharaon, je prie Amon

Que la nuit se sauve

Je l’appelle, appelle au secours

Pour qu' à l’horizon arrive Amon

Que le ciel devienne fauve

Je l’appelle, j’attends son retour

Que la ville enfin voie le jour

Et qu’il inonde nos rues

Nos maisons, chasse le noir

Qu’il nous réchauffe tant et plus

Que ceux qui dorment sur le trottoir

Se lèvent sortent enfin de l’ombre

J’attends le soleil

Que les femmes deviennent belles

Que les sourires apparaissent

Qu’il monte haut dans le ciel

Qu’il efface toutes nos détresses

Je suis une ombre parmi les ombres

Mais j’attends le soleil

Le lever du jour

Comme Pharaon-Pharaon, je prie Amon

Que la nuit se sauve

Je l’appelle, appelle au secours

Pour qu'à l’horizon, à l’horizon arrive Amon

Que le ciel devienne fauve

Je l’appelle, j’attends son retour

Que la ville enfin voie le jour

Je ne suis qu’une ombre

Parmi les ombres

Mais j’attends

J’attends le soleil

Daar boven op die toren

Ik zie de stad wachten op de dag

Onder de slangen van licht

Doorkruis de slagaders onvermoeibaar

Ze kruipen, glijden door de schaduwen

Ik wacht op de zon

Laat hem langzaam opstaan

Majestueus, fascinerend

Op de rivier de eerste zonnestralen

Ontsnapt aan de horizon

Kruipend, het water bedekkend met goud en schaduwen

Ik wacht op de zon

De zonsopkomst

Net als farao-farao bid ik tot Amon

Laat de nacht weglopen

Ik bel, roep om hulp

Zodat aan de horizon Amon komt

Laat de lucht wild worden

Ik roep hem, ik wacht op zijn terugkeer

Laat de stad eindelijk het daglicht zien

En onze straten onder water zetten

Onze huizen, verjaag het donker

Moge het ons zo veel en meer verwarmen

Dan degenen die op de stoep slapen

Rise komt eindelijk uit de schaduw

Ik wacht op de zon

Dat vrouwen mooi worden

Laat de glimlach verschijnen

Laat het hoog in de lucht stijgen

Moge hij al ons leed uitwissen

Ik ben een schaduw onder de schaduwen

Maar ik wacht op de zon

zonsopkomst

Net als farao-farao bid ik tot Amon

Laat de nacht weglopen

Ik bel, roep om hulp

Zodat aan de horizon, aan de horizon Amon komt

Laat de lucht wild worden

Ik roep hem, ik wacht op zijn terugkeer

Laat de stad eindelijk het daglicht zien

Ik ben maar een schaduw

Tussen de schaduwen

Maar ik wacht

Ik wacht op de zon