Terror in the Canyons - Phosphorescent

I could be the tiger, I could be the snake

I could be the fire, I could be the lake

I could be the sky-bird waiting on the wind

I could be the devil waiting to begin

See, I was the wounded master, oh then I was the slave

My hands and my mouth, aw honey, they would not behave

See, I was the holy writer then I was the page

I was the bleeding actor then I was the stage

But now you’re telling me my heart’s sick

And I’m telling you I know

And you’re telling me you’re leaving

And I’m telling you to go

And I’m not so sorry for the heart-wreck

But for each season left unblessed

The new terror in the canyons

The new terror in our chests

I could be the tether, I could be the place

I could be forever or just a couple days

I could be the morning that breaks upon your skin

I could be the devil and do it all again

See, I was the wounded master then I was the slave

My hands and my mouth, aw honey, they was caught in a rage

See, I was the holy lion then I was the cage

I was the bleeding actor then I was the stage

O but now you’re telling me my heart’s sick

And I’m telling you I know

And you’re telling me you’re leaving

And I’m telling you to go

And I’m not so sorry for the heart-wreck

But for each season left unblessed

The new terror in the canyons

The new terror in our chests

Ik zou de tijger kunnen zijn, ik zou de slang kunnen zijn

Ik zou het vuur kunnen zijn, ik zou het meer kunnen zijn

Ik zou de hemelvogel kunnen zijn die op de wind wacht

Ik zou de duivel kunnen zijn die wacht om te beginnen

Kijk, ik was de gewonde meester, oh toen was ik de slaaf

Mijn handen en mijn mond, aw schat, ze zouden zich niet gedragen

Kijk, ik was de heilige schrijver, toen was ik de pagina

Ik was de bloedende acteur en toen was ik het toneel

Maar nu vertel je me dat mijn hart ziek is

En ik zeg je dat ik het weet

En je zegt me je gaat weg

En ik zeg je om te gaan

En het spijt me niet zo voor het hart-wrak

Maar voor elk seizoen ongezegend gebleven

De nieuwe terreur in de canyons

De nieuwe terreur in onze kisten

Ik zou de ketting kunnen zijn, ik zou de plaats kunnen zijn

Ik kan voor altijd zijn of slechts een paar dagen

Ik zou de ochtend kunnen zijn die op je huid breekt

Ik zou de duivel kunnen zijn en het allemaal opnieuw doen

Kijk, ik was de gewonde meester en toen was ik de slaaf

Mijn handen en mijn mond, oh schat, ze waren woedend

Kijk, ik was de heilige leeuw, toen was ik de kooi

Ik was de bloedende acteur en toen was ik het toneel

O, maar nu vertel je me dat mijn hart ziek is

En ik zeg je dat ik het weet

En je zegt me je gaat weg

En ik zeg je om te gaan

En het spijt me niet zo voor het hart-wrak

Maar voor elk seizoen ongezegend gebleven

De nieuwe terreur in de canyons

De nieuwe terreur in onze kisten