South (of America) - Phosphorescent

There’s dogs calling awfully out here

There’s crows with their mouths filled with tears

And there’s black water calling all around where we lay

And i have been sad now too many days

And she would harness my heart if it harnessed that way

So babe, i am going, i am going away

The men are all gorgeous down here

Long and brown like deer

And she’s always arriving in her dark river skirt

Winding holes through the valley

Bending bones in the dirt

Hiding poems i had tossed under blankets of sand

Babe, i am sorry.

i’m sorry i am

It never gets cold way down here

I can live off of watermelons and beer

And i’ll never go hungry;

i will never go home

Never call to my lover, «lover, leave me alone.»

Never harden my heart like some fruit in the snow

But will walk babe (i know this) unnoticed, unknown

Er zijn hier vreselijke honden die roepen

Er zijn kraaien met hun monden vol tranen

En er is overal zwart water dat roept waar we liggen

En ik ben nu al te veel dagen verdrietig

En ze zou mijn hart in bedwang houden als het op die manier zou werken

Dus schat, ik ga, ik ga weg

De mannen zijn allemaal prachtig hier beneden

Lang en bruin als herten

En ze komt altijd aan in haar donkere rivierrok

Kronkelende gaten door de vallei

Botten buigen in het vuil

Gedichten verbergen die ik onder dekens van zand had gegooid

Schat, het spijt me.

het spijt me dat ik ben

Het wordt hier nooit koud

Ik kan leven van watermeloenen en bier

En ik zal nooit honger lijden;

ik ga nooit naar huis

Roep nooit naar mijn minnaar, "minnaar, laat me met rust."

Verhard mijn hart nooit als fruit in de sneeuw

Maar zal lopen schat (ik weet dit) onopgemerkt, onbekend