My Dove, My Lamb - Phosphorescent

I remember evenings when my dad would sing

Hiding in the hallways, I am listening

Keeping still my body until it’s borne aloft

Her hair is soft her breath is soft and her name is soft

And gather me completely in her sighing hands

My dove my dove my lamb

Born with ocean thunder underneath our veins

Lonelier than cows left standing in the rain

Holy when our weight into the waves is tossed

Though ships get lost and fish get lost and names get lost

She will wait to greet me where it meets dry land

My dove my dove my lamb

So.

Careful of that language babe some words are stones

They’ll lead you out from town and leave you all alone

Past the mirrored diamond mares that run all night

Where camptown ladies sing that song ‘aw come aw wry'

But lo they sing it sweetly so I’ll understand

My dove my dove my lamb

Though my sight be near and my way be long

Though the light I chase be disappeared by dawn

I have seen her standing on the roofs at night

I have seen her silver figure bathed and bright

And I have seen her sleeping in the cold white sand

My dove my dove my lamb

So even in these cities where she’s haunting me Even when my weariness is wanting me Even when my wickednesses want to breathe

Even in these dirty clubs counting 1−2-3

I will keep a singing til I no more can

My dove my dove my lamb

And later if I’m better I’ll be born again

I’ll pull my newborn body from the thorns and limbs

Finding with my fingers where they’ve torn the page

From some ancient book all gold and worn from age

And writ upon it neatly though in trembling hand

My dove my dove my lamb

Then later in the evening I hear trumpets ring

I stretch out in the dark and I am listening

Studying the sadness in your perfect limbs

Move them under mine until they learn to blend

And I will keep repeating til they understand

My dove my dove my lamb

Ik herinner me de avonden dat mijn vader zong

Ik verstop me in de gangen, ik luister

Mijn lichaam stil houden totdat het omhoog wordt gedragen

Haar haar is zacht, haar adem is zacht en haar naam is zacht

En neem me volledig in haar zuchtende handen

Mijn duif mijn duif mijn lam

Geboren met oceaandonder onder onze aderen

Eenzamer dan koeien die in de regen blijven staan

Heilig wanneer ons gewicht in de golven wordt gegooid

Hoewel schepen verdwalen en vissen verdwalen en namen verdwalen

Ze zal wachten om me te begroeten waar het droog land ontmoet

Mijn duif mijn duif mijn lam

Dus.

Pas op voor die taal schat, sommige woorden zijn stenen

Ze leiden je de stad uit en laten je helemaal alleen

Voorbij de gespiegelde diamanten merries die de hele nacht rennen

Waar camptown dames dat lied zingen 'aw come aw wry'

Maar kijk, ze zingen het lief, dus ik zal het begrijpen

Mijn duif mijn duif mijn lam

Hoewel mijn zicht dichtbij is en mijn weg lang is

Hoewel het licht dat ik najaag bij zonsopgang zal verdwijnen

Ik heb haar 's nachts op de daken zien staan

Ik heb haar zilveren figuur gebaad en helder gezien

En ik heb haar zien slapen in het koude witte zand

Mijn duif mijn duif mijn lam

Dus zelfs in deze steden waar ze me achtervolgt Zelfs als mijn vermoeidheid me wil hebben Zelfs als mijn slechtheden willen ademen

Zelfs in deze vuile clubs die 1−2-3 . tellen

Ik zal blijven zingen tot ik niet meer kan

Mijn duif mijn duif mijn lam

En later, als ik beter ben, zal ik opnieuw geboren worden

Ik zal mijn pasgeboren lichaam uit de doornen en ledematen trekken

Met mijn vingers zoeken waar ze de pagina hebben gescheurd

Uit een oud boek, helemaal goud en versleten door de jaren heen

En schrijf het netjes op, maar met trillende hand

Mijn duif mijn duif mijn lam

Later op de avond hoor ik trompetten rinkelen

Ik strek me uit in het donker en ik luister

Het verdriet in je perfecte ledematen bestuderen

Verplaats ze onder de mijne totdat ze leren te mengen

En ik blijf herhalen tot ze het begrijpen

Mijn duif mijn duif mijn lam