Prayer in Open D - Phoebe Bridgers

There’s a valley of sorrow in my soul

Where every night I hear the thunder roll

Like the sound of a distant gun

Over all the damage I have done

And the shadows filling up this land

Are the ones I built with my own hand

There is no comfort from the cold

Of this valley of sorrow in my soul

There’s a river of darkness in my blood

And through every vein I feel the flood

I can find no bridge for me to cross

No way to bring back what is lost

Into the night, it soon will sweep

Down where all my grievances I keep

But it won’t wash away the years

Or one single hard and bitter tear

And the rock of ages I have known

Is a weariness down in the bone

I use to ride it like a rolling stone

Now I just carry it alone

There’s a highway rising from my dreams

Deep in the heart, I know it gleams

For I have seen it stretching wide

Clear on across to the other side

Beyond the river and the flood

And the valley where for so long I’ve stood

With the rock of ages in my bones

Someday I know it will lead me home

Er is een dal van verdriet in mijn ziel

Waar ik elke nacht de donder hoor rollen

Als het geluid van een verre pistool

Over alle schade die ik heb aangericht

En de schaduwen die dit land vullen

Zijn degenen die ik met mijn eigen hand heb gebouwd?

Er is geen comfort van de kou

Van deze vallei van verdriet in mijn ziel

Er is een rivier van duisternis in mijn bloed

En door elke ader voel ik de overstroming

Ik kan geen brug vinden die ik kan oversteken

Geen manier om terug te brengen wat verloren is gegaan

In de nacht, het zal snel vegen

Waar al mijn grieven ik bewaar

Maar het zal de jaren niet wegspoelen

Of één enkele harde en bittere traan

En de rots der eeuwen die ik ken

Is een vermoeidheid tot in het bot?

Ik gebruik het om erop te rijden als een rollende steen

Nu draag ik het gewoon alleen

Er rijst een snelweg op uit mijn dromen

Diep in het hart weet ik dat het glimt

Want ik heb het wijd zien uitstrekken

Duidelijk aan de overkant naar de andere kant

Voorbij de rivier en de vloed

En de vallei waar ik zo lang heb gestaan

Met de rots der eeuwen in mijn botten

Op een dag weet ik dat het me naar huis zal leiden