Runaway Horses - The Killers, Phoebe Bridgers

Oh my heck, so

Yeah, the youth stampede

I mean, that’s a tradition for sure

Um, one year we were- it was raining all, like, stampedes

And this horse come out

And everyone, you know, said it was supposed to be the best

And it fell in the mud and

Mean, you could see its leg just totally snapped

It was just hanging there

And the girl, you know, laid do-

It was the saddest thing, I mean

I think most of the crowd was crying

She sat up and laid over her horse

And just cried and hugged her horse

And, 'cause she knew that

You know, that was her last moments with that horse

Small town girl

Coca-Cola grin, honeysuckle skin

Born beneath the ruddy sign of a strawberry moon

Small town girl

Shows up for her friends, crazy 'bout the bends

I was there when she first put away childish things

We had spring in our heels

Unwavering forces

Head first into the unknown

Like runaway horses

In a fever till the end

And every step is a silver prayer

In the face of a hard wind

You traded school

For wedding rings and rent, invitations sent

Of you and him by a barn out on the edge of town

Small town girl

Put your dreams on ice, never thinking twice

Some you’ll surely forget and some that you never will

There was a promise in our stride

But we changed courses

Head first into the unknown

Like runaway horses

In a fever till the end

And every step is a silver prayer

In the face of a hard wind

Like runaway horses

It’s a long way back home again

When every step is a silver prayer

In the face of a hard wind

Oh mijn hemel, dus

Ja, de jeugdstorm

Ik bedoel, dat is zeker een traditie

Um, een jaar waren we... het regende allemaal, zoals stormlopen

En dit paard kwam naar buiten

En iedereen, weet je, zei dat het de beste moest zijn

En het viel in de modder en

Je kon zien dat zijn been helemaal geknapt was

Het hing daar gewoon

En het meisje, weet je, deed het...

Het was het meest trieste, bedoel ik

Ik denk dat het grootste deel van het publiek huilde

Ze ging rechtop zitten en ging over haar paard liggen

En huilde gewoon en knuffelde haar paard

En omdat ze dat wist

Weet je, dat waren haar laatste momenten met dat paard

Klein dorpsmeisje

Coca-Cola-grijns, kamperfoeliehuid

Geboren onder het blozende teken van een aardbeimaan

Klein dorpsmeisje

Komt opdagen voor haar vrienden, gek van bochten

Ik was erbij toen ze voor het eerst kinderachtige dingen opborg

We hadden de lente op de hielen

Onwankelbare krachten

Ga eerst het onbekende in

Als weggelopen paarden

Koorts tot het einde

En elke stap is een zilveren gebed

In het gezicht van een harde wind

Je hebt van school geruild

Voor trouwringen en huur, uitnodigingen verstuurd

Van jou en hem bij een schuur aan de rand van de stad

Klein dorpsmeisje

Zet je dromen op ijs, nooit twee keer nadenken

Sommige zul je zeker vergeten en andere nooit

Er was een belofte in onze pas

Maar we zijn van koers veranderd

Ga eerst het onbekende in

Als weggelopen paarden

Koorts tot het einde

En elke stap is een zilveren gebed

In het gezicht van een harde wind

Als weggelopen paarden

Het is weer een lange weg terug naar huis

Wanneer elke stap een zilveren gebed is

In het gezicht van een harde wind