Chelsea - Phoebe Bridgers

For a chemical imbalance

You sure know how to ride a train

Your revolution is a deathbed

And the music is your maid

When someone comes a-knockin'

With a needle on a tray

Only your lonesome lies beside you

For you told me not to stay

You are somebody’s baby

Some mother held you near

No, it’s not important, they’re just pretty words, my dear

There is no distraction that can make me disappear

No, there’s nothing that won’t remind you

I will always be right here

And you spit the blood back

Spit the blood back, baby

I’m amazed that you’re alright

Oh, so long, prison boy

I won’t be home with you tonight

We’re both very sick, our muscles are worn down

It’s as if we are one-hundred, know I won’t still be around

Because I’ve fallen

Yes, I’ve fallen right into the love I’ve found

Long before I reach one-hundred

I’ll have fallen to the ground

And for generations, they’ll romance us, make us more

Or much less than ever was before

The Chelsea and the floor

Make us stand before the masses

Like two speakers for the poor

When there was no revolution

Nothing we were fighting for

And you spit the blood back

Spit the blood back, baby

I’m amazed that you’re alright

Oh, so long, prison boy

I won’t be home, I won’t be home

I won’t be home with you tonight

And you can call the service bell

When we stay at the Chelsea Hotel

And I’ll stay out of my own hell

Oh, so long, prison boy

I won’t be home, I won’t be home

I won’t be home with you tonight

Tonight

Voor een chemische onbalans

Je weet zeker hoe je met een trein moet rijden

Uw revolutie is een sterfbed

En de muziek is je meid

Wanneer iemand komt kloppen

Met een naald op een dienblad

Alleen je eenzame ligt naast je

Want je zei me niet te blijven

Je bent iemands baby

Een moeder hield je in de buurt

Nee, het is niet belangrijk, het zijn gewoon mooie woorden, lieverd

Er is geen afleiding waardoor ik kan verdwijnen

Nee, er is niets dat je er niet aan herinnert

Ik zal altijd hier zijn

En je spuugt het bloed terug

Spuug het bloed terug, schat

Ik ben verbaasd dat het goed met je gaat

Oh, zo lang, gevangenisjongen

Ik ben vanavond niet bij je thuis

We zijn allebei erg ziek, onze spieren zijn versleten

Het is alsof we met honderd zijn, weten dat ik er niet meer zal zijn

Omdat ik gevallen ben

Ja, ik ben gevallen in de liefde die ik heb gevonden

Lang voordat ik de honderd heb bereikt

Ik zal op de grond zijn gevallen

En generaties lang zullen ze verliefd op ons worden, meer van ons maken

Of veel minder dan ooit tevoren

De Chelsea en de vloer

Laat ons voor de massa staan

Als twee sprekers voor de armen

Toen er geen revolutie was

Niets waar we voor vochten

En je spuugt het bloed terug

Spuug het bloed terug, schat

Ik ben verbaasd dat het goed met je gaat

Oh, zo lang, gevangenisjongen

Ik zal niet thuis zijn, ik zal niet thuis zijn

Ik ben vanavond niet bij je thuis

En je mag de servicebel bellen

Wanneer we in het Chelsea Hotel verblijven

En ik blijf uit mijn eigen hel

Oh, zo lang, gevangenisjongen

Ik zal niet thuis zijn, ik zal niet thuis zijn

Ik ben vanavond niet bij je thuis

Vanavond