Careta / Cantiga Do Sapo - Paulinho Moska

Meu pé anda com medo do meu próprio passo

Pisando no vazio por falta de espaço

A quem me prometeu Amor, eu devolvi cansaço

Fiquei sentindo falta de um outro pedaço

O começo de um fim sempre tá no meio

Nem adianta mais tentar usar o freio

Se você não queria, então por que veio?

Só pra se arriscar ou perder o passeio?

Eu já fui careca, já fui cabeludo

Já fui recipiente, já fui conteúdo

Um dia te traí, no outro eu fui escudo

Às vezes quase nada, e outras mais que tudo

Eu já fui poeira, eu já fui planeta

E até contei os grão que caem da ampulheta

Já fui o movimento de uma estatueta

Eu quis ser tão maluco que fiquei careta

Mijn voet is bang voor mijn eigen stap

In de leegte stappen vanwege ruimtegebrek

Aan wie me liefde beloofde, gaf ik vermoeidheid terug

Ik miste nog een stuk

Het begin van een einde is altijd in het midden

Het heeft geen zin meer om de rem te gebruiken

Als je niet wilde, waarom kwam je dan?

Gewoon een risico nemen of de rit missen?

Ik ben kaal geweest, ik ben harig geweest

Ik ben een ontvanger geweest, ik ben tevreden geweest

De ene dag heb ik je verraden, de volgende was ik een schild

Soms bijna niets, en soms meer dan wat dan ook

Ik was ooit stof, ik was ooit een planeet

En ik heb zelfs de korrels geteld die van de zandloper vallen

Ik ben de beweging van een beeldje geweest

Ik wilde zo gek zijn dat ik fronste