Acordando - Mart'nália, Paulinho Moska

Vai que já não dá mais pra voltar atrás

Cai que é pra depois se levantar pra mais

Sai que ás vezes não é pra entrar em paz

Ai, amor não pode faltar

Não se esqueça nunca de lembrar

Sempre tão só o quanto se puder estar

Pois solidão é sol que ainda vai brilhar

E novamente vai te iluminar

Sem repetir nenhum lugar… pois é…

A vida vem repartir nosso luar com fé

Bem que podia não findar, nãoé?

Nem desistir, nem se cansar

Sim, eu prefiro não calar

Sobre mim, sobre você e o nosso lar

Mas se é o fim do caminho de um sonhar

Assim será

E é bem melhor acordar

Je kunt niet meer terug

Vallen en dan opstaan ​​voor meer

Je weet dat het soms niet is om in vrede te komen

Oh, liefde kan niet worden gemist

Vergeet nooit te onthouden

Altijd zo eenzaam als je kunt zijn

Omdat eenzaamheid de zon is die nog zal schijnen

En opnieuw zal het je verlichten

Zonder ergens te herhalen… want het is…

Het leven komt om ons maanlicht te delen met geloof

Nou, het kon niet eindigen, toch?

Geef niet op en word niet moe

Ja, ik zwijg liever niet

Over mij, over jou en ons huis

Maar als dit het einde is van het pad van een droom

Zo zal zijn

En het is beter om wakker te worden