A Outra Volta Do Parafuso - Paulinho Moska

Naquele dia senti

Que, finalmente

Tua máscara ia cair

Definitivamente

Eu estava cansado

De te ouvir mentir

Meu corpo doía de um lado

Minha alma fervia do outro

De novo no mesmo lugar

E eu não queria estar ali

Tenho certeza que tu és o castelo

Onde o meu desejo mora

Mas me machuquei

Quando me aproximei

De tuas paredes de pedra

E tudo que sonhei

Me incomoda agora

Seja qual for o dia

Seja qual for a hora

Antes de pensar em me procurar

Me apague da tua memória

Porque já tranquei as portas

E escondi as chaves

Só não vi de que lado fiquei

De dentro, ou por fora, nem sei

Você me dói agudo e isso é grave

Grave

Antes de te reencontrar

Sei que preciso voltar

A ser alguém

Alguém que saiba, pelo menos

Tudo aquilo que não quer

Alguém que tente

Atravessar o túnel no final da luz

Pois fiquei cego, surdo e mudo

E agora quero me esquecer de tudo

Pra descobrir em fim o que sobrou de mim

Que ainda me seduz

Se por acaso pensas que

Eu vou me perder por aí

Ainda vou gritar no teu ouvido

Que a vida é um parafuso sem fim

Que a cada volta

Aperta mais

E nunca afrouxa

Para trás

Só então saberás que

Desde o início eu já era assim

Você me dói agudo e isso é grave, grave

Antes de te reencontrar

Sei que preciso voltar

A ser alguém

Die dag voelde ik me

dat eindelijk

Je masker zou eraf vallen

Vast en zeker

ik was moe

Om je te horen liegen

Mijn lichaam deed pijn aan één kant

Mijn ziel kookte van de ander

Weer op dezelfde plek

En ik wilde daar niet zijn

Ik weet zeker dat jij het kasteel bent

Waar mijn verlangen leeft

Maar ik raakte gewond

Toen ik naderde

Van je stenen muren

En alles waar ik van droomde

Het zit me nu dwars

Wat de dag ook is

wat de tijd ook is

Voordat je nadenkt over het zoeken naar mij

Wis mij uit je geheugen

Omdat ik de deuren al op slot heb gedaan

En ik verborg de sleutels

Ik zag gewoon niet aan welke kant ik stond

Binnen of buiten, ik weet het niet eens

Je hebt me acuut pijn gedaan en dit is serieus

Echt

Voordat we je weer ontmoeten

Ik weet dat ik terug moet gaan

iemand zijn

Iemand die het tenminste weet

alles wat je niet wilt

iemand die probeert

De tunnel oversteken aan het einde van het licht

Omdat ik blind, doof en stom was

En nu wil ik alles vergeten

Om er eindelijk achter te komen wat er nog van mij over is

Dat verleidt me nog steeds

Als je dat denkt

Ik ga daar verdwalen

Ik zal nog steeds in je oor schreeuwen

Dat leven is een eindeloze schroef

dat elke beurt

knijp meer

En komt nooit los

Rug

Alleen dan weet je dat

Vanaf het begin was ik zo

Je hebt me acuut pijn gedaan en dit is serieus, serieus

Voordat we je weer ontmoeten

Ik weet dat ik terug moet gaan

iemand zijn