Une fille de l'Est - Patricia Kaas

Parce que nos cieux sont ténébreux

Et qu’ici on n’a pas la mer

On a mis le bleu dans nos yeux

C’est dans nos regards qu’on se perd

C’est peut-être à cause du soleil

Qui nous oublie longues saisons

On veut de l’or comme à Marseille

On l’a mis dans nos cheveux blonds

Je suis d’un pays d’un horizon d’une frontière

Qui sonne guerre, qui sonne éternel hiver

Et si tu veux m’apprendre

Si tu veux vraiment bien me connaître

Je suis dans chaque mot dans chacun de mes gestes

Une fille de l’Est

Ici le froid glace les corps

Mais la chaleur peut te brûler

Chez tout est intense et fort

On fait pas les choses à moitié

Et toutes ce croix, ces tranchées

Ici l’on sait le prix du sang

L’absurdité des combats quand

On est tombé des deux côtés

Je suis d’une région d’une langue d’une histoire

Qui sonne loin qui sonne batailles et mémoire

Celle qui m’a vue naître

Celle qui m’a faite ainsi que je suis faite

Une terre, un caractère celle que je reste

Je suis de ces gens dignes

Et debout dans leur silence

Où parole est parole, où promesse a un sens

Et si tu sais comprendre

Qui je suis quand j’aime ou je déteste

Je t’offrirai l’amour droit, simple et sincère

D’une fille de l’Est

Une fille de l’Est

Omdat onze luchten donker zijn

En hier hebben we de zee niet

We zetten het blauw in onze ogen

Het is in onze ogen dat we verdwalen

Misschien komt het door de zon

Wie vergeet ons lange seizoenen

We willen goud zoals in Marseille

We stoppen het in ons blonde haar

Ik kom uit een land een horizon een grens

Dat klinkt oorlog, dat klinkt eeuwige winter

En als je het me wilt leren

Als je me echt wilt leren kennen

Ik ben in elk woord in elke beweging die ik maak

Een meisje uit het Oosten

Hier bevriest de kou de lichamen

Maar de hitte kan je verbranden

Alles is intens en sterk

We doen de dingen niet half

En al dat kruis, die loopgraven

Hier kennen we de prijs van bloed

De absurditeit van vechten wanneer?

We vielen aan beide kanten

Ik kom uit een regio van een taal van een verhaal

Wie belt weg, wie belt met gevechten en herinneringen

Degene die mij zag geboren worden

Degene die mij heeft gemaakt zoals ik ben gemaakt

Eén land, één personage, degene die ik blijf

Ik ben een van die waardige mensen

En staande in hun stilte

Waar woord woord is, waar belofte betekenis heeft

En als je het kunt begrijpen

Wie ik ben als ik liefheb of haat

Ik zal je oprechte, eenvoudige, oprechte liefde geven

Van een meisje uit het Oosten

Een meisje uit het Oosten