Quand j'ai peur de tout - Patricia Kaas

Des enfants qui s'élancent

Une même apparence

Des éclats de soleil

Des rayons d’innocence

Avant la prudence

Avant la malchance

Des enfants pareils

Y a-t-il un sort, un signe

Est-ce un doigt qui désigne

Celle ou celui qui va

Renoncer pas à pas

Comment, qui sont-ils

Ces gens trop fragiles

Qui ne savent pas

Vivre quand tout lâche, quand tout casse, quand tout clash

Quand tous les blues ont sali ta raison, ta maison, tes saisons

Quand tout est sombre, plus rien n’est doux

J’ai peur de tout

Si ma vie je l’invente

Légère et insouciante

Je les croise au hasard

Dans les rues dans les bars

Fatigues, dociles

Ailleurs immobiles

Je ressens tout ca, tout ce froid

Cette intime fracture

Cette lézarde au mur

Je la sais, elle est là

Toujours au fond de moi

Et parfois je coule

Comme une pierre qui roule

Qui roule si bas

Si bas… quand tout lâche, quand tout casse, quand tout clash

Quand tous les blues ont sali ta raison, ta maison, tes saisons

Quand tout est sombre, plus rien n’est doux

Quand j’ai peur de tout

Si j’avais pu m’enfermer dans tes bras

M’enfermer, me protéger

Mais où es-tu dans ces moments la

Qui pourrait m’apaiser?

Oh…

Vivre quand tout lâche, quand tout casse, quand tout clash

Quand tous les blues ont sali ta raison, ta maison, tes saisons

Quand tout est sombre, plus rien n’est doux

J’ai peur de tout

J’ai peur de tout, si peur de tout, si peur de…

Tous les blues ont sali ta raison, ta maison, tes saisons

Quand tout est sombre, plus rien n’est doux

Et parfois quand je coule, comme une pierre qui roule

J’ai peur de tout

J’ai peur de tout

J’ai peur de tout

Kinderen die zweven

Hetzelfde uiterlijk

Zonnestralen

stralen van onschuld

Voorzichtigheid:

Voor pech

Kinderen vinden dit leuk

Is er een spreuk, een teken?

Is het een vinger die wijst?

Degene die gaat

geef stap voor stap op

Hoe, wie zijn ze?

Deze mensen zijn te kwetsbaar

Wie weet niet?

Leef wanneer alles bezwijkt, wanneer alles breekt, wanneer alles botst

Als alle blues je verstand, je huis, je seizoenen heeft bezoedeld

Als alles donker is, is niets meer zoet

Ik ben bang voor alles

Als mijn leven ik het uitvind

Licht en zorgeloos

Ik loop ze willekeurig tegen het lijf

In de straten in de bars

Moe, volgzaam

Elders onbeweeglijk

Ik voel dit alles, al dit koud

Deze intieme breuk

Die scheur in de muur

Ik ken haar, ze is er

Altijd in mij

En soms zak ik weg

Als een rollende steen

Wie rijdt er zo laag

Zo laag... wanneer alles bezwijkt, wanneer alles breekt, wanneer alles botst

Als alle blues je verstand, je huis, je seizoenen heeft bezoedeld

Als alles donker is, is niets meer zoet

Als ik bang ben voor alles

Als ik mezelf in je armen had kunnen sluiten

Sluit me op, bescherm me

Maar waar ben je op deze momenten

Wie zou mij kunnen sussen?

Oh…

Leef wanneer alles bezwijkt, wanneer alles breekt, wanneer alles botst

Als alle blues je verstand, je huis, je seizoenen heeft bezoedeld

Als alles donker is, is niets meer zoet

Ik ben bang voor alles

Ik ben overal bang voor, zo bang voor alles, zo bang voor...

Alle blues heeft je verstand, je huis, je seizoenen bezoedeld

Als alles donker is, is niets meer zoet

En soms als ik zinken, als een rollende steen

Ik ben bang voor alles

Ik ben bang voor alles

Ik ben bang voor alles