Sans tes mains - Patricia Kaas

D’abord le goût du vent

Tellement puissant

Sur mon visage

Et puis ces nuages blancs

Infiniment

Plus grands que moi

Là-bas cet horizon

Belle illusion

Qui me rappelle

Que je suis seule

Là sur la route

Que les montagnes

Seules m'écoutent

Que même la pluie ne lave rien

Ma vie ne vaut rien

Ma vie ne vaut rien

Sans tes mains

Parfois je crois encore

Voir une étoile

Qui porte ton nom

Toujours

Ces aigles fous

Là sur ma peau

Qui me rappellent

Que je suis seule

Là sur la route

Tête vers le ciel

Perdue sans doute

Que même la pluie

Ne lave rien

Ma vie ne vaut rien

Ma vie ne vaut rien

Sans tes mains

Devant le regard lourd

Que seul possède le vieux lion

Demain rouge et sauvage

Sera la page que l’on va tourner

Car nous sommes seuls

Là sur la route

A prendre le ciel

Comme ça l'écoute

Pour dessiner

Nos lendemains

Je chercherai toujours

Je chercherai toujours tes mains

Ma vie ne vaut rien sans tes mains

Eerst de smaak van de wind

zo krachtig

Op mijn gezicht

En dan die witte wolken

oneindig

Groter dan ik

Daar deze horizon

mooie illusie

wie herinnert me eraan?

Dat ik alleen ben

Daar op de weg

dat de bergen

Luister alleen naar mij

Dat zelfs de regen niets wegspoelt

Mijn leven is niets waard

Mijn leven is niets waard

Zonder je handen

Soms geloof ik nog steeds

zie een ster

wie draagt ​​jouw naam?

Nog steeds

Die gekke adelaars

Daar op mijn huid

dat doet me eraan denken

Dat ik alleen ben

Daar op de weg

Ga naar de hemel

Waarschijnlijk verloren

Dat zelfs de regen

Niets wassen

Mijn leven is niets waard

Mijn leven is niets waard

Zonder je handen

Voor de zware blik

Dat alleen de oude leeuw bezit

Morgen rood en wild

Zal de pagina zijn die we zullen omslaan

Omdat we alleen zijn

Daar op de weg

Om de lucht te nemen

Hoe het luistert

Tekenen

Onze morgen

ik zal altijd zoeken

Ik zal altijd je handen zoeken

Mijn leven is niets waard zonder jouw handen