Sans nous - Patricia Kaas

Je regarde la vie passer dehors

Et tu es toujours là en moi

Je regarde le monde qui tourne encore

Et qui ne s‘arrête pas sans toi

Chaque jour nos histoires qui me

Chaque jour le manque qui me braque

Chaque jour l'écart qui grandit depuis nous

Et l’amour qui s’accroche malgré tout

Sans nous

Ma vie est un combat que je mène debout

Sans nous

J’ai les pieds dans le vide

Et si je m’accroche à la vie

J’ai peur de t’oublier

Et je veux te garder

L’important ce que te disent les gens

C’est de laisser le temps t’effacer de là, pas à pas

Et tu seras vivant tant que les gens t'évoquent

Et tant que je serai là, pour ça

Chaque jour je parle je parle de toi

Chaque jour je pense au son de ta voix

Chaque jour l'écart grandit depuis nous

Et l’amour qui s’accroche malgré tout

Sans nous

Ma vie est un combat que je mène debout

Sans nous

J’ai les pieds dans le vide

Et si je m’accroche à la vie

J’ai peur de t’oublier

Et je veux te garder te garder

Désormais pour moi le courage ce sera

De continuer à vivre avec ton visage en marque-page de mon livre

Jusqu’au bout

Sans nous

L’horizon se dessine tantôt par dessus tantôt par dessous

Sans nous

C’est pas la raison qui décide et si je m’accroche à la vie

Si à nouveau je lui souris

Je jour ou je t’oublie

Je serai guérie

Je serai guérie

Ik zie het leven buiten voorbij gaan

En je bent nog steeds hier in mij

Ik zie de wereld nog steeds draaien

En dat stopt niet zonder jou

Elke dag onze verhalen die

Elke dag het gemis dat me tegenhoudt

Elke dag de kloof die groeit van ons

En de liefde die ondanks alles blijft hangen

Zonder ons

Mijn leven is een gevecht dat ik staande vecht

Zonder ons

Ik heb mijn voeten in de lucht

En als ik me vastklamp aan het leven

Ik ben bang om je te vergeten

En ik wil je houden

Wat maakt het uit wat mensen je vertellen

Het laat de tijd je wegspoelen, stap voor stap

En je zult leven zolang mensen over je praten

En zolang ik er maar voor ben

Elke dag als ik praat, praat ik over jou

Elke dag denk ik aan het geluid van je stem

Elke dag groeit de kloof van ons

En de liefde die ondanks alles blijft hangen

Zonder ons

Mijn leven is een gevecht dat ik staande vecht

Zonder ons

Ik heb mijn voeten in de lucht

En als ik me vastklamp aan het leven

Ik ben bang om je te vergeten

En ik wil dat je je houdt

Van nu af aan zal voor mij moed zijn

Om te blijven leven met je gezicht als bladwijzer in mijn boek

Tot het einde

Zonder ons

De horizon trekt soms boven soms beneden

Zonder ons

Het is niet de reden die beslist en of ik me vastklamp aan het leven

Als ik weer naar haar lach

Ik dag of ik vergeet je

ik zal genezen zijn

ik zal genezen zijn