Ma tristesse est n'importe où - Patricia Kaas

Dans mes yeux qui se noient dans un verre d’eau

Le parfum que je mets sur ma peau

Mes bijoux en toc

Mes trucs de fille

Le tatouage gravé sur ma cheville

Dans les rues qui s’enroulent autour de moi

Mon sourire, le timbre de ma voix

Les paroles ou l’ombre sur le mur

Entre tes bras dans ma signature

Ma tristesse est n’importe où

Ma tristesse me suit partout

Je tombe sur elle

Et elle sur moi

A croire qu’elle marche dans mes pas

Ma tristesse est n’importe où

En face de moi

Juste devant ma glace

Elle sourit de voir le temps qui passe

Au bout du téléphone

Là quelque part

Elle me dit qu’il n’est pas trop tard

Ma tristesse est n’importe où

Ma tristesse me suit partout

Je tombe sur elle

Et elle sur moi

A croire qu’elle marche dans mes pas

Ma tristesse est n’importe où

Elle a toujours le même gout

Elle n’a plus de nom, de visage

Elle n’a plus d’heure, elle n’a plus d'âge

Elle est même

Même là quand je dis je t’aime

Elle a même, même le visage un peu blême

Ma tristesse est n’importe où

Elle a toujours le même gout

Elle n’a plus de nom, de visage

Elle n’a plus d’heure, elle n’a plus d'âge

Ma trisse est n’importe où

In mijn ogen die verdrinken in een glas water

Het parfum dat ik op mijn huid smeer

Mijn nep sieraden

Mijn meisjesachtige dingen

De tatoeage op mijn enkel gegraveerd

In de straten die zich om me heen wikkelen

Mijn glimlach, het stempel van mijn stem

De tekst of de schaduw op de muur

In jouw armen in mijn handtekening

Mijn verdriet is overal

Mijn verdriet volgt me overal

ik kom haar tegen

En zij op mij

Om te geloven dat ze in mijn voetsporen treedt

Mijn verdriet is overal

tegenover mij

Recht voor mijn spiegel

Ze glimlacht om het verstrijken van de tijd te zien

Aan het einde van de telefoon

daar ergens

Ze zegt me dat het nog niet te laat is

Mijn verdriet is overal

Mijn verdriet volgt me overal

ik kom haar tegen

En zij op mij

Om te geloven dat ze in mijn voetsporen treedt

Mijn verdriet is overal

Ze smaakt nog steeds hetzelfde

Ze heeft geen naam meer, geen gezicht

Ze heeft geen tijd meer, ze heeft geen leeftijd meer

Ze is gelijk

Zelfs daar als ik zeg dat ik van je hou

Ze zelfs, zelfs een beetje bleek gezicht

Mijn verdriet is overal

Ze smaakt nog steeds hetzelfde

Ze heeft geen naam meer, geen gezicht

Ze heeft geen tijd meer, ze heeft geen leeftijd meer

Mijn verdriet is overal