Coeurs brisés - Patricia Kaas

J’ai mis mon coeur

Dans une écharpe de laine

Jeté les fleurs

Des vases de porcelaine

Il va couler bien des jours

Sous le pont de notre amour

Sans que je puisse t’oubier

J’ai accroché

Des rideaux gris aux fenêtres

Et j’ai brûlé

Nos photos et tes lettres

L’amour est-il si pressé

De toujours vouloir s’en aller

Dites-moi si vous savez

Où s’en vont les coeurs brisés

Quand ils ont fini d aimer

Même si le temps passe

Rien ne te remplace

Mais saurons-nous un jour

Où donc la vie les emporte

Toutes ces amours mortes

Mais certains soirs

Malgré tout je te regrette

Et je me dis

Qu’il reste une chance, peut-être

Il a coulé bien des jours

Sous le pont de notre amour

Sans que je puisse t’oublier

Puisqu’au fond les coeurs brisés

N’ont jamais fini d aimer.

Même si le temps passe

Rien ne te remplace

Mais saurons-nous un jour

Où donc la vie les emporte

Toutes ces amours mortes

ik leg mijn hart

In een wollen sjaal

De bloemen gegooid

porseleinen vazen

Het zal vele dagen stromen

Onder de brug van onze liefde

Zonder dat ik je kan vergeten

ik ben verslaafd

Grijze gordijnen voor de ramen

En ik verbrandde

Onze foto's en uw brieven

Heeft liefde zo'n haast?

Om altijd weg te willen

Vertel het me als je het weet

Waar gaan de gebroken harten heen?

Als ze klaar zijn met liefhebben

Zelfs als de tijd verstrijkt

Niets vervangt jou

Maar zullen we het ooit weten?

Waar brengt het leven hen?

Al deze dode liefdes

Maar sommige nachten

Ondanks alles heb ik spijt van je

En ik zeg tegen mezelf

Misschien is er nog een kans

Het zonk vele dagen

Onder de brug van onze liefde

Zonder dat ik je kan vergeten

Want diep van binnen de gebroken harten

Ben nooit gestopt met liefhebben.

Zelfs als de tijd verstrijkt

Niets vervangt jou

Maar zullen we het ooit weten?

Waar brengt het leven hen?

Al deze dode liefdes