Quiero Ir a Vivir en el Campo - Paolo Meneguzzi

Yo quiero ir a vivir en el campo

Ah ah…

Quiero ese rocío que me empapa

Ah, ah…

Pero vivo en (la) ciudad, y ya no aguanto má

Ah, ah…

En este tráfico bestial

La soledad te asalta y te hunde más y más…

Mejor cambiar de latitud…

Quiero regresar a las montañas

Ah, ah…

Quiero labrar la tierra y hacer leña

Ah, ah…

Y sigo en la ciudad, entre esta multitud

Sin poder comunicarme

Y sin poder ni respirar, el cielo aquí nuncas es azul

(y yo no me diverto más)

En mi pueblo se baila, se baila, se baila

En esta noche un poco agitada de luna llena…

En mi pueblo hay fiesta, qué fiesta, qué fiesta

Todos en la plaza, asomados a la ventana

Es como un sueño aún, recuerdos de juventud…

Yo que he nacido en el campo

Ah, ah…

Recuerdo al abuelo Silvio y la vendemia, Ah, ah…

Y vivo en la ciudad, donde has nacido tú

Donde la niebla es general

Y la confusión te asalta y te hunde un poco más…

(y yo no me diverto más)

En mi pueblo se baila, se baila, se baila

En esta noche un poco agitada de luna llena…

En mi pueblo hay fiesta, qué fiesta, qué fiesta

Todos en la plaza, asomados a la ventana…

Recuerdos de mi pueblo

La iglesia, las casas, y la maestra cultivando siempre sus rosas…

Recuerdos de mi pueblo

El viejo autobús que arramcaba lento, resoplando cada tarde

Es como un sueño aún, recuerdos de juventud…

Y en mi pueblo se baila, se baila, se baila

En esta noche un poco agitada de luna llena…

Recuerdos de mi pueblo

Buena gente que respira amor

Y aquel estranque que cuando era niño parecía el mar…

Y en mi pueblo había fiesta, qué fiesta, buena fiesta

Se vive siempre como en una fiesta

Recuerdos de mi pueblo

Las bromas, el cartero, y el miedo que daban lo pobres Guardias Civiles…

Son como un sueño aún…

Ik wil op het platteland gaan wonen

Oh Oh…

Ik wil die dauw die me doorweekt

eh eh…

Maar ik woon in (de) stad, en ik kan er niet meer tegen

eh eh…

In dit beestachtige verkeer

Eenzaamheid overvalt je en laat je dieper en dieper zinken...

Beter van breedte veranderen...

Ik wil terug naar de bergen

eh eh…

Ik wil het land bewerken en brandhout maken

eh eh…

En ik ben nog steeds in de stad, in deze menigte

niet in staat om te communiceren

En zonder te kunnen ademen, is de lucht hier nooit blauw

(en ik heb geen plezier meer)

In mijn stad dans je, dans je, dans je

Op deze ietwat hectische nacht van een volle maan…

In mijn stad is er een feest, wat een feest, wat een feest

Iedereen op het plein, leunend uit het raam

Het is nog steeds als een droom, herinneringen aan de jeugd...

Ik die op het platteland werd geboren

eh eh…

Ik herinner me opa Silvio en de druivenoogst, Ah, ah...

En ik woon in de stad, waar je geboren bent

Waar de mist algemeen is

En de verwarring overvalt je en laat je nog een beetje meer zinken...

(en ik heb geen plezier meer)

In mijn stad dans je, dans je, dans je

Op deze ietwat hectische nacht van een volle maan…

In mijn stad is er een feest, wat een feest, wat een feest

Iedereen op het plein kijkt uit het raam...

Herinneringen aan mijn stad

De kerk, de huizen en de leraar die altijd haar rozen laat groeien...

Herinneringen aan mijn stad

De oude bus die langzaam begon, elke middag puffend

Het is nog steeds als een droom, herinneringen aan de jeugd...

En in mijn stad dans je, dans je, dans je

Op deze ietwat hectische nacht van een volle maan…

Herinneringen aan mijn stad

Goede mensen die liefde ademen

En die vijver die er als kind uitzag als de zee...

En in mijn stad was er een feest, wat een feest, een goed feest

Je leeft altijd als op een feestje

Herinneringen aan mijn stad

De grappen, de postbode, en de angst van de arme Guardia Civil...

Ze zijn nog steeds als een droom...