Molto lontano - Paolo Conte

Lontano lontano

Oltre Milano

Oltre i gasometri

Oltre i manometri

Oltre i chilometri

E i binari del tram

Lontano lontano

Molto lontano

Oltre l’acqua corrente

E l’elettricità

Là voglio arrendermi

In braccio a una musica

Che chiude il discorso

Delle affinità

Forte petomane

Scritta dal diavolo

In spregio evidente della civiltà

Forse tu non mi amerai

Mi incontrerai

Sorriderai

Ma non mi amerai

Forse tu non mi amerai

Mi ascolterai

Mi seguirai

Ma non mi amerai

La luna, la luna

Degli ululati

Lascia ai poeti

La classicità

Là voglio arrendermi

In braccio a una musica

Che chiude il discorso

Dell’urbanità

Forte petomane

Scritta dal diavolo

In spregio solenne dell’umanità

Forse tu non mi amerai

Mi parlerai

Mi abbraccerai

Ma non mi amerai

Ver ver

Buiten Milaan

Voorbij de gasmeters

Voorbij de manometers

Voorbij de kilometers

En de tramsporen

Ver ver

Ver weg

Voorbij stromend water

en elektriciteit

Daar wil ik me overgeven

In de armen van een muziek

Wat de discussie beëindigt

Affiniteiten

Sterke petomaan

Geschreven door de duivel

In duidelijke minachting van de beschaving

Misschien zul je niet van me houden

Je zal mij ontmoeten

Je zult glimlachen

Maar je zult niet van me houden

Misschien zul je niet van me houden

Je zult naar me luisteren

Je zult me ​​volgen

Maar je zult niet van me houden

De maan, de maan

huilt

Laat het aan de dichters over

het classicisme

Daar wil ik me overgeven

In de armen van een muziek

Wat de discussie beëindigt

van stedelijkheid

Sterke petomaan

Geschreven door de duivel

In plechtige minachting voor de mensheid

Misschien zul je niet van me houden

Je zult met me praten

Je zult me ​​knuffelen

Maar je zult niet van me houden