Colleghi Trascurati - Paolo Conte

Forse a quest’ora i colleghi scordati li ho già

Chiusi nella toilette

A farsi belli, ma che follia

Delirio, agguato di nostalgia

La più malinconica seta io affronterò

Con le mani più allegre che avrò

Per raccontare a chi non lo sa

Quel che è solo normalità

Ma se capita, chissà se capita

Un po' di giungla anche per me

E loro ascoltano?

Chissà…

Se ridono e se capiscono il perché

Cuochi ambulanti soffriggono musica

La-la-la

Bambola avvolta nel tulle, già messa via

Di tanti bei sogni la musa

Ghibli che soffia dietro una porta chiusa

Ah, mi sento fradicio di magia

Ma forse a quest’ora siam già fuori orario, però

Un pediluvio mi farò

Ho qui un bel talco da miliardario

La-la-la, la-la-la-la-la-la

Ah, se capita, chissà se capita

Un po' di classe anche per me

Ho qui un bel talco da miliardario

La-la-la, la-la-la-la-la-la

Misschien ben ik op dit moment al collega's vergeten

Opgesloten in het toilet

Mooi zijn, maar wat een waanzin

Delirium, een hinderlaag van nostalgie

De meest melancholische zijde die ik zal tegenkomen

Met de gelukkigste handen die ik zal hebben

Om te vertellen aan degenen die het niet weten

Wat is gewoon normaal?

Maar als het gebeurt, wie weet of het gebeurt

Voor mij ook een beetje jungle

En luisteren ze?

Kan zijn…

Als ze lachen en als ze begrijpen waarom?

Straatkoks frituren muziek

La-la-la

Pop gewikkeld in tule, al opgeborgen

De muze van zoveel mooie dromen

Ghibli blaast achter een gesloten deur

Ah, ik voel me doordrenkt van magie

Maar misschien zijn we nu al buiten onze openingstijden

Ik ga een voetenbad nemen

Ik heb hier een aardige miljardair talk

La-la-la, la-la-la-la-la-la

Ach, als het gebeurt, wie weet of het gebeurt

Ook voor mij een kleine les

Ik heb hier een aardige miljardair talk

La-la-la, la-la-la-la-la-la