L'avance - Paolo Conte

che provano in due il passo invisibile,

il medium sta dal pomeriggio in trance

calma, sar?

solo l’avance

Vedi, come guardo lontano

molto lontano, troppo lontano

qui la savana?

vicina

molto vicina, troppo vicina

voglio noccioline americane

dalle tue mani vegetariane

forse fino a domani, ma tu mi vuoi?

Contro il tuo cielo di bufera

appare e scompare e doppo riappare

questa mia faccia sincera

che ti sorride e ti regala

una buccia di banana, e ti canta se ti piace

la nenia africana, ma tu mi vuoi?

zaz-za-raz-zaz?

la mano?

sensibili,

zaz-za-raz-zaz?

il piede era prensile?

vuoi farmi provare il freddo del brivido,

tra le tue braccia morirei?

e tu lo sai?

die de onzichtbare stap in twee proberen,

het medium is sinds de middag in trance

rustig, sar?

alleen het voorschot

Zie je, hoe ver ik kijk

heel ver, te ver

hier de savanne?

dichtbij

heel dichtbij, te dichtbij

ik wil pinda's

uit je vegetarische handen

misschien tot morgen, maar wil je mij?

Tegen jouw stormachtige lucht

het verschijnt en verdwijnt en verschijnt dan weer

dit oprechte gezicht van mij

die naar je lacht en je geeft

een bananenschil, en zingt voor je als je wilt

de Afrikaanse klaagzang, maar wil je mij?

zaz-za-raz-zaz?

de hand?

gevoelig,

zaz-za-raz-zaz?

was de voet grijpen?

je wilt dat ik de kou van de spanning voel,

in jouw armen zou ik sterven?

en jij weet het?