Il Quadrato E Il Cerchio - Paolo Conte

Ho visto il cielo grigio

E frecce gialle e nere

Attraversare spazi lunghi e larghi

In un quadrato ingordo mentre io…

Pensavo al cerchio che

Nessuno vede, ma si sente

Fremere e vibrare come

Un lago indiano d’aria, ecco io…

Ho visto una piscina a scacchi

Gialli e neri… nuovi ricchi

Arrivati ieri in fretta e furia

Cosa penso io?

Pensavo ad un amico anche lui

Lontanamente indiano, forse

Un capo o una comparsa al cine

Cosa voglio io?

Ah, fatemi lavare

Ah, fatemi nuotare

Ah, ah, ah, fatemi svanire

Il tempo è un cerchio che finisce

Là dove comincia…

Neanche una fessura lo interrompe

Come quando penso io

Dico del mio silenzio indiano

In un dialetto di lontani specchi

E nuvole parlanti

È così che scrivo io

Ah, fatemi asciugare

Ah, fatemi scaldare

Ah, ah, ah, fatemi svanire

Ik zag de grijze lucht

En gele en zwarte pijlen

Doorkruis lange en brede ruimtes

Op een hebberig plein terwijl ik...

Ik dacht aan de cirkel die

Niemand ziet, maar voelt

Knijp en tril zoals

Een Indiaas meer van lucht, hier ben ik ...

Ik zag een geblokt zwembad

Geel en zwart ... nieuw rijk

Gisteren met spoed aangekomen

Wat denk ik?

Ik dacht ook aan een vriend

Op afstand Indiaas misschien?

Een baas of een figurant in de bioscoop

Wat wil ik?

Ah, laat me wassen

Ah, laat me zwemmen

Ah, ah, ah, laat me vervagen

Tijd is een cirkel die eindigt

Waar het begint...

Zelfs een kier onderbreekt hem niet

Zoals wanneer ik denk

Ik spreek over mijn Indiase stilte

In een dialect van verre spiegels

En pratende wolken

Zo schrijf ik

Ah, laat me drogen

Ah, laat me opwarmen

Ah, ah, ah, laat me vervagen