Dal loggione - Paolo Conte

Lampi

Fuori nel buio temporale

E lampi

Qui nel Teatro Comunale

Lampi

Sulle signore ingioiellate

E lampi

Su legni e trombe lucidate…

E io che sono qui per rivederti

Io che sono qui per ritrovarti

Io che sono qui per adorarti

Io che non so un tubo di concerti…

Viva la musica che ti va

Fin dentro all’anima, che ti va…

Penso di credere che finirò

Sempre di vivere di te

Su dal loggione io ti osservo

Bella

Che tuo marito ne è superbo…

Forse

Forse tu vuoi che io ci sia

E aspetti

Di avere un lampo di follia…

Ma già

Le luci sfumano nell’ombra

Ecco

Ti sei voltata, o almeno sembra…

Ma ora

Il buio cala e non rimane

Altro

Che l’incantesimo sublime

E allora…

Viva la musica che ti va

Fin dentro all’anima, che ti va…

Penso di credere che finirò

Sempre di vivere di te

bliksemschichten

Buiten in de donkere storm

en bliksemschichten

Hier in de Stadsschouwburg

bliksemschichten

Op de met juwelen getooide dames

en bliksemschichten

Op gepolijst hout en trompetten...

En ik ben hier om je weer te zien

Ik die hier ben om je te vinden

Ik die hier ben om je te aanbidden

Ik ken geen concertbuis...

Lang leve de muziek die je leuk vindt

Recht in de ziel, wat wil je...

Ik denk dat ik geloof dat ik zal eindigen

Altijd om van je te leven

Van de galerij kijk ik naar je

Zeer

Dat je man er trots op is...

Misschien

Misschien wil je dat ik erbij ben

En wacht

Om een ​​flits van waanzin te hebben...

Maar ja

De lichten vervagen in de schaduwen

Hier ben je

Je draaide je om, of het lijkt tenminste...

Maar nu

De duisternis valt en blijft niet

Ander

Moge de sublieme betovering

Dus…

Lang leve de muziek die je leuk vindt

Recht in de ziel, wat wil je...

Ik denk dat ik geloof dat ik zal eindigen

Altijd om van je te leven