Argentina - Paolo Conte

È tutto grande in Argentina, malinconia

Ne abbiam frustate scarpe a Buenos Aires

Il cielo riservato agli emigranti

È bianco e sembra

Sempre di mattina

Ma è meglio non pensarci più

Che poi arriva il pomeriggio

Le luci gialle

Che tutti fan baccano

Giù ne porto

E i bastimenti gridano

— Partiamo-

Davanti a un mare enorme americano

Che sciacqua un sogno

Vecchio ormai

Argentina, Argentina, Argentina

Suona una banda in Argentina, sotto la luna

La prima notte mi ricordo ancora

Una donna india con la faccia bruna

Ci guarda e te lo giuro

Mai nessuna

Fu tanto amata come lei

Amata dai nostri occhi stanchi

E dal silenzio con cui fu riverita

Oh, strani amanti

Che avevi lì davanti

Arrampicati in cima

A un’avventura o a un’Argentina

Ma è meglio

Non pensarci più

Argentina, Argentina, Argentina

Alles is geweldig in Argentinië, melancholie

We sloegen hun schoenen in Buenos Aires

De lucht gereserveerd voor emigranten

Het is wit en het lijkt erop

Altijd in de ochtend

Maar het is beter om er niet meer aan te denken

Dan komt de middag

De gele lichten

Dat iedereen lawaai maakt

ik breng wat naar beneden

En de schepen schreeuwen

- Laten we gaan-

Voor een enorme Amerikaanse zee

Dat spoelt een droom weg

Nu oud

Argentinië, Argentinië, Argentinië

Hij speelt een band in Argentinië, onder de maan

De eerste nacht die ik me nog herinner

Een Indiase vrouw met een bruin gezicht

Hij kijkt naar ons en ik zweer het je

nooit een

Ze was net zo geliefd als ze was

Geliefd bij onze vermoeide ogen

En door de stilte waarmee ze werd vereerd

Oh, vreemde minnaars

Die je daar voor je had

Klim naar de top

Naar een avontuur of naar een Argentinië

Maar het is beter

Niet meer aan denken

Argentinië, Argentinië, Argentinië