Miradas - Panteón Rococó

Transmitiendo directamente

Desde la Ciudad de México

Este es el nuevo sonido

De Panteón Rococó

Con esto que suena

Directo desde esta ciudad

Alocada, la más contaminada,

Pero que vive, resiste y

Dice más o menos así

Me miras a través del espejo y miras

Los destellos de una vida

Que has forjado con enredos

Dislocando realidades

Y lavando los pecados

De quien compra con dinero

Tu conciencia retorcida

Tienes que parar de fingir (y dejar de reír)

Detrás de tu ficción (no pueden seguir)

Tienes que parar de fingir (y dejar de reír)

Tu verdadera cara en este juego es que

Predispones, condicionas, manipulas

Y generas actitudes y conductas

Que se volcán en tinieblas

Y me siguen y me siguen y me siguen

Tus miradas asesinas

Que me gritan todo el día

Y que me venden tus mentiras

Con destellos de ironía

Construyendo realidades

Inexactas y vacías

Y vomitando tus rencores

Tienes que dejar de mentir (y dejar de reír)

Detrás de tu ficción (no no puede seguir)

Tienes que dejar de mentir

Aléjanos de ti

No queremos seguir

En trance tras de ti

Haces conciencias mudas

Y lejanas que se olvidan del pasado

Distorsionan el presente y nublan el futuro

rechtstreeks verzenden

Van Mexico-Stad

Dit is het nieuwe geluid

Van Rococo Pantheon

Hiermee klinkt dat

Rechtstreeks uit deze stad

Gek, de meest besmette,

Maar wie leeft, verzet zich en

Het zegt min of meer als volgt

Je kijkt naar me door de spiegel en zie

flitsen van een leven

die je hebt gemaakt met verstrikkingen

ontwrichtende realiteiten

En de zonden wegwassen

Wie koopt met geld?

je verwrongen geweten

Je moet stoppen met doen alsof (en stoppen met lachen)

Achter je fictie (ze kunnen niet volgen)

Je moet stoppen met doen alsof (en stoppen met lachen)

Je ware gezicht in dit spel is dat

Je predisponeert, je conditioneert, je manipuleert

En je genereert attitudes en gedrag

Die vulkaan in duisternis

En ze volgen mij en ze volgen mij en ze volgen mij

je moordenaar ziet eruit

Ze schreeuwen de hele dag tegen me

En ze verkopen me je leugens

met flitsen van ironie

realiteiten bouwen

Onnauwkeurig en leeg

En je wrok koesteren

Je moet stoppen met liegen (en stoppen met lachen)

Achter je fictie (nee kan niet volgen)

je moet stoppen met liegen

neem ons van je weg

we willen niet verder

In trance na jou

Je maakt een stom geweten

En verre die het verleden vergeten

Ze vervormen het heden en vertroebelen de toekomst