Botellas - Panteón Rococó

Quiero narrarte hoy la historia

Desde el día en que te fuiste

Desde que me pediste

Que no te buscara mas

Y como un triste fracasado

Camine por la avenida esperando tu regreso

Esperando un beso

Una triste llamada mas

Y me perdí rebuscando entre canciones

Y me perdí en profundos callejones

Me acabe la vida en botellones

Llenos de tristeza

Llenos de añoranza

Llenos de ansiedad

Y me pare unos buenos loquerones

Y te escribí un chingo de canciones

Y me acabe los odios escuchando a gente

Que siente que muere justo como yo

Y una cerveza se interpuso en mi camino

Y me quito las ganas de llorar

Unos mezcales y dos copas de buen vino

Para poder tu ausencia soportar

Y una guitarra acompañando a mi tristeza

Y un mar de llanto en el que me quiero ahogar

Los besos de ella siendo parte esas botellas

Que me recuerden que no quiero olvidar

Y así vague por los oscuros pasajes de tu ausencia

Cargados de impaciencia

Debo dar un paso atrás

Y la nostalgia me acompaña a todos lados

Tanto amor, tantos sueños tan frustrados

Que ya no existe chance…

Y me perdí rebuscando entre canciones

Y me perdí en profundos callejones

Me acabe la vida en botellones

Llenos de tristeza

Llenos de añoranza

Llenos de ansiedad

Y me pare unos buenos loquerones

Y te escribí un chingo de canciones

Y me acabe los odios escuchando a gente

Que siente que muere justo como yo

Y Corcovado me acompaña en tu ausencia

Mientras Sabina trata de sobornar

A tu tristeza con un par de sus canciones

Y Calamaro me quiere emborrachar

Y El palomas me destruye en la bohemia

Mientras Melingo quiere asesinar

A mi nostalgia con un par de sus poemas

Con Pascual Reyes me quiero suicidar

Agustín Lara se desgarra en mis mezcales

Y Juan Gabriel me quiere convencer

De que te olvide escuchando a Jaramillo

Con José Alfredo me muero por volver

Y una cerveza se interpuso en mi camino

Y me quito las ganas de llorar

Unos mezcales y dos copas de buen vino

Para poder tu ausencia soportar

Arruinado y con la pena del orgullo

Esta noche te quiero olvidar

Unos mezcales y un par de esas botellas

Para poder esa ausencia soportar

(Se interpuso en mi camino)

Y me alivio

(Las ganas de llorar)

Para olvidarte

(Y dos copas de buen vino)

Quiero tomar

(Ausencia soportar)

Unos mezcales

(Se interpuso en mi camino)

Para olvidar

(Las ganas de llorar)

Quiero olvidarte

(Y dos copas de buen vino)

Para poder esa ausencia soportar

Ik wil je vandaag het verhaal vertellen

sinds de dag dat je wegging

sinds je het mij vroeg

Dat ik je niet meer zal zoeken

En als een trieste mislukking

Ik liep door de avenue te wachten op je terugkeer

wachten op een kus

Nog een triest telefoontje

En ik raakte verdwaald bij het zoeken tussen nummers

En ik verdwaalde in diepe steegjes

Ik eindigde mijn leven in grote flessen

vol verdriet

vol verlangen

vol angst

En ik heb een paar goede loquerones

En ik heb veel liedjes voor je geschreven

En ik ben klaar met mijn haat om naar mensen te luisteren

Wie voelt dat hij sterft, net als ik

En een biertje stond me in de weg

En ik neem het verlangen om te huilen weg

Wat mezcal en twee glazen goede wijn

Om je afwezigheid te kunnen dragen

En een gitaar die mijn verdriet begeleidt

En een zee van tranen waarin ik wil verdrinken

Haar kussen maken deel uit van die flessen

Dat ze me eraan herinneren dat ik het niet wil vergeten

En dus dwaalde ik door de donkere passages van je afwezigheid

geladen met ongeduld

Ik moet een stap terug doen

En nostalgie vergezelt me ​​overal

Zoveel liefde, zoveel dromen zo gefrustreerd

Dat er geen kans meer is...

En ik raakte verdwaald bij het zoeken tussen nummers

En ik verdwaalde in diepe steegjes

Ik eindigde mijn leven in grote flessen

vol verdriet

vol verlangen

vol angst

En ik heb een paar goede loquerones

En ik heb veel liedjes voor je geschreven

En ik ben klaar met mijn haat om naar mensen te luisteren

Wie voelt dat hij sterft, net als ik

En Corcovado vergezelt me ​​tijdens uw afwezigheid

Terwijl Sabina probeert om te kopen

Tot je verdriet met een paar van hun liedjes

En Calamaro wil me dronken maken

En de duiven vernietigen me in de bohemen

Terwijl Melingo wil doden

Tot mijn nostalgie met een paar van zijn gedichten

Met Pascual Reyes wil ik zelfmoord plegen

Agustín Lara verscheurt zichzelf in mijn mezcals

En Juan Gabriel wil me overtuigen

Dat ik vergeet dat je naar Jaramillo luistert

Met José Alfredo sta ik te popelen om terug te keren

En een biertje stond me in de weg

En ik neem het verlangen om te huilen weg

Wat mezcal en twee glazen goede wijn

Om je afwezigheid te kunnen dragen

Geruïneerd en met de pijn van trots

Vanavond wil ik je vergeten

Wat mezcal en een paar van die flessen

Om die afwezigheid te kunnen verdragen

(Hij stond me in de weg)

en ik ben opgelucht

(De drang om te huilen)

Jou vergeten

(En twee glazen goede wijn)

ik wil drinken

(afwezigheid beer)

wat mescals

(Hij stond me in de weg)

Vergeten

(De drang om te huilen)

ik wil je vergeten

(En twee glazen goede wijn)

Om die afwezigheid te kunnen verdragen