Untermensch - Ost+Front

Untermensch im Spiegelbild

Dir scheint keine Sonne

Immergrau das Himmelszelz

Spendet keine Wonne

Zu schwach mich selbst zu richten

Hör mir beim Atmen zu

Halbtote Lebensgeister

Finden mitnichten Ruh

Wer hat mich denn geboren

Vor allem nur warum

Die heiteren Kinderscharen

Dachten ich wäre dumm

So steh ich nun im Regen

Und verfasse diese Zeilen

Ist die Seele einmal taub

Ist sie kaum mehr noch zu heilen

Depressionen

Wollen mich nicht schonen

Rauben mir mein Lachen

Fesseln mich ans Bett

Schaut ihn an

Ein Untermensch

Wie du und ich

Wir waren schön

Vergesst uns nicht

Wo bleibt die Sonne

Wo bleibt die Wärme

Wo bleibt das Licht

Ich seh es nicht

Wo bleibt der Sommer

Wo bleibt die Hoffnung

Wo bleibt der Zug

Es ist genug

Depressionen

Wollen mich nicht schonen

Rauben mir mein Lachen

Fesseln mich ans Bett

Schaut ihn an

Ein Untermensch

Wie du und ich

Wir waren schön

Vergesst uns nicht

Ein Untermensch

Wie du und ich

Wir waren schön

Vergesst uns nicht

Subhuman in het spiegelbeeld

Je straalt niet

Ooit grijs de zelz van de hemel

Geef geen geluk

Te zwak om mezelf te beoordelen

luister naar me ademen

Halfdode geesten

Vind geen rust

Wie heeft mij gebaard?

Vooral waarom?

De vrolijke drukte van kinderen

Dacht dat ik dom was

Dus nu sta ik in de regen

En schrijf deze regels

Zodra de ziel verdoofd is

Het is bijna niet meer te genezen

depressies

Wil je me niet sparen

Steel mijn lach

bind me aan het bed

kijk naar hem

een onmenselijke

Zoals jij en ik

we waren mooi

vergeet ons niet

Waar is de zon

Waar is de warmte?

Waar is het licht?

ik zie het niet

Waar is de zomer?

Waar is de hoop?

Waar is de trein

Het is genoeg

depressies

Wil je me niet sparen

Steel mijn lach

bind me aan het bed

kijk naar hem

een onmenselijke

Zoals jij en ik

we waren mooi

vergeet ons niet

een onmenselijke

Zoals jij en ik

we waren mooi

vergeet ons niet