Verdemar - Orquesta de Armando Pontier, Julio Sosa, Armando Pontier

Verdemar, verdemar

Se llenaron de silencio tus pupilas

Te perdí, Verdemar

Tus manos amarillas, tus labios sin color

Y el frío de la noche sobre tu corazón

Faltas tú, ya no estás

Se apagaron tus pupilas, Verdemar

Te encontré sin pensarlo y alegré mis días

Olvidando la angustia de las horas mías

Pero luego la vida se ensañó contigo

Y en tus labios mis besos se morían de frío

Y ahora… ¿qué rumbo tomaré?

Caminos sin aurora me pierden otra vez

Volverás, Verdemar

Es el alma que presiente tu retorno

Llegarás, llegarás

Por un camino blanco tu espíritu vendrá

Buscando mi cansancio y aquí me encontrarás

Faltas tú, ya no estás

Se apagaron tus pupilas, Verdemar

zeegroen, zeegroen

Je pupillen waren vervuld van stilte

Ik ben je kwijt, Verdemar

Je gele handen, je kleurloze lippen

En de kou van de nacht op je hart

Je mist, je bent niet meer

Je pupillen gingen uit, Verdemar

Ik vond je zonder na te denken en fleurde mijn dagen op

De angst van mijn uren vergeten

Maar toen eiste het leven zijn tol van je

En op je lippen stierven mijn kussen van de kou

En nu... welke cursus zal ik volgen?

Wegen zonder dageraad raken me weer kwijt

Je komt terug, Verdemar

Het is de ziel die je terugkeer voelt

je komt aan, je komt aan

Op een witte weg zal je geest komen

Zoek mijn vermoeidheid en hier vind je mij

Je mist, je bent niet meer

Je pupillen gingen uit, Verdemar