Tu mi ricordi Milano - Ornella Vanoni

Tu mi ricordi Milano, il suo viso strano che d’inverno è più vivo…

Il giro di boa quotidiano di gente che parte, di gente che arriva

La parte più calda e più densa, la mia confidenza con questa città

Mi pare che tu rassomigli a questi Navigli vestiti di nebbia

Al mare di questi bambini che giocan vicini a ricordi di sabbia

Ti trovo nel verde rubato, sui tetti impazziti di questa città

Le strade della tua città vecchia, la tua timidezza, io le giro a piedi

E poi, ritornando nel centro, mi sentirò dentro la tua tenerezza

Nel corso dei nostri pensieri, nel sabato sera di questa città

E dietro i tuoi occhi, finestre che filtrano sempre un po' di poesia

Con questa mania di vivere tutto come dovessi andare via

Le strade diverse che vanno lontano dalla grande città…

Sei come al caldo di un respiro, che quando fa freddo ti si ferma vicino

E ti fa sentire, anche in periferia, di essere ricco, di essere vivo

Ho voglia di prendere in mano la grande Milano e la tua libertà

Io ora spegno le luci di questa città

Ti amo, torno a casa con te

Milano, torno a casa con te

Ti amo, torno a casa con te

Je doet me denken aan Milaan, zijn vreemde gezicht dat levendiger is in de winter ...

Het dagelijkse keerpunt van mensen die vertrekken, van mensen die aankomen

Het heetste en dichtste deel, mijn vertrouwen in deze stad

Het lijkt mij dat je eruitziet als deze grachten gekleed in mist

Naar de zee van deze kinderen die dichtbij zand spelen, herinneringen

Ik vind je in het gestolen groen, op de gekke daken van deze stad

De straten van je oude stad, je verlegenheid, ik loop er omheen

En dan, terugkerend naar het centrum, zal ik je tederheid van binnen voelen

In de loop van onze gedachten, op de zaterdagavond van deze stad

En achter je ogen, ramen die altijd een beetje poëzie filteren

Met deze manie om alles te leven alsof ik weg moest gaan

De verschillende wegen die weg gaan van de grote stad...

Je bent als de warmte van een adem, die dicht bij je stopt als het koud is

En het geeft je het gevoel, zelfs in de buitenwijken, dat je rijk bent, dat je leeft

Ik wil de controle over het geweldige Milaan en jouw vrijheid overnemen

Ik doe nu de lichten van deze stad uit

Ik hou van je, ik ga met je mee naar huis

Milaan, ik ga met je mee naar huis

Ik hou van je, ik ga met je mee naar huis