L'inventore - Ornella Vanoni

Mi avrai davanti

Anzi mi hai già davanti

Come un rimpianto che incomincia a far male

Che non se ne va

Mentre lavori, mentre chiedi agli amici

Di non andare via

E parli e ridi

Ma il vuoto non se ne va

Mi avrai davanti

Mentre dici di me

Quello che non ho fatto

Quel che non ho detto

E intanto pensi a un letto

A una casa senza porte chiuse

A una donna che ti aiuta

A trovar cento scuse

A trovar mille fughe

Ma la notte è il nemico

Che mette a nudo il cuore

Un silenzio pesante

Che non fa respirare

È toccando il dolore

Che si riesce a capire

Che ci vuole talento

Per poter dire «amore»

Tu sai che ero di più

Più di una donna sola

Una donna da amare

Una donna da parlare

Una donna che si cerca

E non si fa cercare

Tu sai che ero di più

Più di una donna sola

Più di tante parole

Da dire e da pensare

La tua donna che cambia

E non si fa cambiare

Mi avrai davanti

Anzi mi hai già davanti

Come un bambino

Che non sa camminare

E resta fermo là

Come una spina che entra piano nel cuore

Piccola compagnia

Mentre ti vesti

O mentre bevi un caffè

Ma la notte è il nemico

Che mette a nudo il cuore

Un silenzio pesante

Che non fa respirare

Tu sai che ero di più

Più di una donna sola

Una donna da amare

Una donna da parlare

Una donna che si cerca

E non si fa cercare

Una donna che si cerca

E non si fa cercare

Je hebt me voor je

In feite heb je me al voor je

Als een spijt die pijn begint te doen

Dat gaat niet weg

Terwijl je werkt, terwijl je vrienden vraagt

Niet om weg te gaan

En je praat en lacht

Maar de leegte gaat niet weg

Je hebt me voor je

Terwijl je over mij zegt

Wat ik niet heb gedaan

Wat ik niet zei

Denk ondertussen aan een bed

Naar een huis zonder gesloten deuren

Aan een vrouw die je helpt

Honderd excuses vinden

Om duizend ontsnappingen te vinden

Maar de nacht is de vijand

Dat ontbloot het hart

Een zware stilte

Dat ademt niet

Het is de pijn aanraken

Dat kun je begrijpen

Er is talent voor nodig

Om "liefde" te kunnen zeggen

Je weet dat ik meer was

Meer dan een alleenstaande vrouw

Een vrouw om van te houden

Een vrouw om mee te praten

Een vrouw die zichzelf zoekt

En hij laat zich niet fouilleren

Je weet dat ik meer was

Meer dan een alleenstaande vrouw

Meer dan veel woorden

Om te zeggen en te denken

Jouw vrouw die verandert

En het verandert niet

Je hebt me voor je

In feite heb je me al voor je

Als een kind

Wie kan er niet lopen?

En blijf daar

Als een doorn die langzaam in het hart gaat

Klein bedrijf

Terwijl je je aankleedt

Of onder het genot van een kopje koffie

Maar de nacht is de vijand

Dat ontbloot het hart

Een zware stilte

Dat ademt niet

Je weet dat ik meer was

Meer dan een alleenstaande vrouw

Een vrouw om van te houden

Een vrouw om mee te praten

Een vrouw die zichzelf zoekt

En hij laat zich niet fouilleren

Een vrouw die zichzelf zoekt

En hij laat zich niet fouilleren