Isole di fronte - Ornella Vanoni

Lui dice: «Dolce cuore, siamo come isole di fronte

E il mare tra di noi, incessante, che ci unisce sempre

Sentinella di queste bocche»

Lei dice: «Dolce cuore, sì, siamo come isole di fronte

Ma è meglio stabilire se questo grande e benedetto mare

È lì che unisce o lì per separare»

Ma come siamo fatti strani noi in amore

Con tante barche per me sotto il sole

Come faremo noi ancora a navigare?

Tu dimmi, dolce cuore, chi navigherà?

In fondo, dolce cuore, se anche questo più non fosse mare

Ma fosse solo un ponte, solo un ponte fatto per passare

Dolce cuore, chi saprà tentare?

Ma come siamo fatti strani noi in amore

Con tante barche per me sotto il sole

Come faremo noi ancora a navigare?

Tu dimmi, dolce cuore, chi navigherà?

Tu dimmi, dolce cuore, chi navigherà?

Tu dimmi, dolce cuore, chi navigherà?

Hij zegt: "Liefje, we zijn als eilanden tegenover elkaar"

En de zee tussen ons, onophoudelijk, die ons altijd verenigt

Sentinel van deze monden "

Ze zegt: «Liefje, ja, we zijn als eilanden tegenover elkaar»

Maar het is beter om vast te stellen of deze grote en gezegende zee

Het is daar dat verenigt of daar om te scheiden "

Maar hoe vreemd zijn we verliefd

Met zoveel boten voor mij onder de zon

Hoe zullen we nog navigeren?

Zeg het me, lieverd, wie gaat er zeilen?

Immers, lieverd, ook al was dit niet langer de zee

Maar het was maar een brug, alleen een brug gemaakt om te passeren

Lieverd, wie zal het kunnen proberen?

Maar hoe vreemd zijn we verliefd

Met zoveel boten voor mij onder de zon

Hoe zullen we nog navigeren?

Zeg het me, lieverd, wie gaat er zeilen?

Zeg het me, lieverd, wie gaat er zeilen?

Zeg het me, lieverd, wie gaat er zeilen?