Il continente delle cose amate - Ornella Vanoni

Sera, in questa luce io mi sento vera

Sull’acqua e i suoi riflessi

Camminando, andrò fin laggiù

Dove dormire come un fiore e poi sognare

E perdonare anche lui

Credendo sia pioggia il pianto

Grande nei sentimenti

Ma il mio cuore non regge, no

Ora che cosa inventi

Per poi dirmi: «Non basto più»?

Grande nei pentimenti

Nel rubarmi la gioventù

Buono per quei momenti

Quando il cuore non parla più

Nel continente delle cose amate

Rivedo con la mente le serate e noi

Che innamorati e amanti sognavamo un po'

E adesso non più

Sera, in questa luce io mi sento sola

E questa luna chiara non consola più

Io, se avrò il coraggio gli darò un addio

Stellato il cielo com'è, potrebbe sembrare facile

Grande nei sentimenti

Ma il mio cuore non regge, no

Ora che cosa inventi

Per poi dirmi: «Non basto più»?

Grande nei pentimenti

Nel rubarmi la gioventù

Buono per quei momenti

Quando il cuore non parla più

Nel continente delle cose amate

Rivedo con la mente le serate e noi

Che innamorati e amanti sognavamo un po'

E adesso non più

Sera, ma questa luce più non sembra vera

Non puoi salvare chi si sente sola

È falso dire: «Con la mente vola»

Se poi laggiù io mi ritrovo sola

Ma questa luce più non sembra vera

È falso dire: «Con la mente vola»

Se poi laggiù io mi ritrovo sola

Avond, in dit licht voel ik me echt

Op het water en zijn reflecties

Lopend, ik ga erheen

Waar te slapen als een bloem en dan te dromen

En vergeef hem ook

Geloven dat huilen regen is

Geweldig in gevoelens

Maar mijn hart houdt het niet vast, nee

Wat verzin je nu?

En vertel me dan: "Ik ben niet meer genoeg"?

Groot in berouw

Bij het stelen van mijn jeugd

Goed voor die momenten

Wanneer het hart niet meer spreekt

Op het continent van geliefde dingen

Ik bekijk de avonden en ons met mijn gedachten

Dat geliefden en geliefden we een beetje hebben gedroomd

En nu niet meer

Avond, in dit licht voel ik me alleen

En deze heldere maan troost niet langer

Ik, als ik de moed heb, zal ik afscheid van hem nemen

Sterrenhemel zoals het is, het lijkt misschien gemakkelijk

Geweldig in gevoelens

Maar mijn hart houdt het niet vast, nee

Wat verzin je nu?

En vertel me dan: "Ik ben niet meer genoeg"?

Groot in berouw

Bij het stelen van mijn jeugd

Goed voor die momenten

Wanneer het hart niet meer spreekt

Op het continent van geliefde dingen

Ik bekijk de avonden en ons met mijn gedachten

Dat geliefden en geliefden we een beetje hebben gedroomd

En nu niet meer

Avond, maar dit licht lijkt niet langer waar

Je kunt degenen die zich alleen voelen niet redden

Het is onjuist om te zeggen: "Met de geest vliegt het"

En als ik mezelf daar alleen vind

Maar dit licht lijkt niet langer waar

Het is onjuist om te zeggen: "Met de geest vliegt het"

En als ik mezelf daar alleen vind