Fammi andare via - Ornella Vanoni

Fammi andare via, non mi tentare ancora

Devo andare via e non chiamarmi amore

Niente ipocrisia, dovrei tornare a casa mia

No, non far così

Da bravo, non mi stare addosso, resta lì

Tu dici che capisci quando non mi va

E allora adesso non mi va

Dico una bugia, per me sei come una mania

Che mi ubriaca e mi fa anche parlare da sola

Ma per vigliaccheria, me ne vado da qui

Che telepatia, mentre mi trucco

C'è il tuo sguardo che mi spia

Segue ogni mossa del mio corpo che era tuo

E non lo sente già più suo

Che qualcosa c'è certo lo avverti, ma non dici che cos'è

Eppure è chiaro che domani non mi avrai

Ma non lo ammetteresti mai

Con filosofia ho preso la mia malattia

E adesso che sto ancora in piedi da me, sai com'è?

Torno a casa mia, è la fine con te

Laat me gaan, verleid me nog niet

Ik moet weggaan en mezelf geen liefde noemen

Geen hypocrisie, ik zou terug moeten gaan naar mijn huis

Nee, doe dat niet

Als een goede vent, wees niet op mij, blijf daar gewoon

Je zegt dat je het begrijpt als ik er geen zin in heb

Dus nu heb ik er geen zin in

Ik vertel een leugen, voor mij ben je als een manie

Dat maakt me dronken en laat me ook tegen mezelf praten

Maar uit lafheid vertrek ik hier

Wat een telepathie terwijl ik mijn make-up opdeed

Daar is je blik die me bespioneert

Het volgt elke beweging van mijn lichaam die van jou was

En hij voelt het niet meer van hemzelf

Je voelt zeker dat er iets is, maar je zegt niet wat het is

Toch is het duidelijk dat je me morgen niet zult hebben

Maar je zou het nooit toegeven

Filosofisch nam ik mijn ziekte

En nu ik nog steeds alleen sta, weet je hoe het is?

Ik ga terug naar mijn huis, het is het einde met jou