Costruzione - Ornella Vanoni

Amò tutta la notte come fosse l’ultima

Baciò la Donna sua come se fosse l’ultima

Ed ogni figlio suo come se fosse l’unico

E attraversò la strada col suo passo timido

Salì la costruzione come fosse macchina

Alzò sul ballatoio due pareti solide

Mattone per mattone in un disegno magico

Con gli occhi pieni zeppi di cemento e lacrime

Sedette a riposare come fosse sabato

Mangiò pane e formaggio come fosse un principe

Bevette e singhiozzò come se fosse un naufrago

Ballò e gorgogliò come ascoltasse musica

Ed inciampò nel cielo come un vecchio comico

E fluttuò nell’aria come fosse un passero

A terra si afflosciò come un pacchetto flaccido

Agonizzò nel mezzo del passeggio pubblico

Si spense contromano, ostacolando il traffico

Amò tutta la notte come fosse l’ultimo

Baciò la Donna sua come se fosse l’unica

Ed ogni figlio suo come se fosse il prodigo

E attraversò la strada col suo passo comico

Salì la costruzione come fosse un solido

Alzò sul ballatoio due pareti magiche

Mattone per mattone in un disegno logico

Con gli occhi pieni zeppi di cemento e traffico

Sedette a riposare come fosse un principe

Mangiò pane e formaggio come fosse il massimo

Bevette e singhiozzò come se fosse macchina

Ballò e gorgogliò come se fosse il prossimo

Ed inciampò nel cielo come ascoltasse musica

E fluttuò nell’aria come fosse sabato

A terra si afflosciò come un pacchetto timido

Agonizzò nel mezzo del passaggio un naufrago

Si spense contromano, ostacolando il pubblico

Amò tutta la notte come fosse macchina

Baciò la Donna sua come se fosse logico

Alzò sul ballatoio due pareti flaccide

Sedette a riposare come fosse un passero

E fluttuò nell’aria come fosse principe

A terra si afflosciò come un pacchetto comico

Si spense contromano, ostacolando il sabato

Hij hield de hele nacht alsof het de laatste was

Hij kuste zijn vrouw alsof ze de laatste was

En elk van zijn kinderen alsof hij de enige was

En hij stak de straat over met zijn schuchtere stap

Hij ging het gebouw op alsof het een machine was

Hij hief twee stevige muren op de galerij op

Steen voor steen in een magisch design

Met ogen vol cement en tranen

Hij ging zitten om te rusten alsof het zaterdag was

Hij at brood en kaas als een prins

Hij dronk en snikte alsof hij een schipbreukeling was

Hij danste en gorgelde terwijl hij naar muziek luisterde

Ed strompelde door de lucht als een oude komiek

En het zweefde in de lucht als een mus

Op de grond zakte het in als een slappe verpakking

Hij kwelde in het midden van de openbare wandeling

Het ging de verkeerde kant op en blokkeerde het verkeer

Hij hield de hele nacht alsof hij de laatste was

Hij kuste zijn vrouw alsof zij de enige was

En elk van zijn kinderen alsof hij de verloren zoon was

En hij stak de straat over met zijn komische stap

Het gebouw ging omhoog alsof het een solide was

Hij hief twee magische muren op het balkon op

Steen voor steen in een logisch ontwerp

Met ogen vol beton en verkeer

Hij ging zitten om te rusten als een prins

Hij at brood en kaas alsof het de beste was?

Hij dronk en snikte alsof hij een auto was

Hij danste en gorgelde alsof hij de volgende was

En hij strompelde door de lucht alsof hij naar muziek luisterde

En het zweefde in de lucht alsof het zaterdag was

Op de grond zakte het als een verlegen pakketje

Een schipbreukeling sterft in het midden van de doorgang

Het ging de verkeerde kant op en hinderde het publiek

Hij hield de hele nacht als een auto

Hij kuste zijn Vrouw alsof het logisch was

Hij hief twee slappe muren op het balkon op

Hij ging zitten om te rusten als een mus

En hij zweefde in de lucht alsof hij een prins was

Op de grond ging het slap als een komisch pakket

Het ging de verkeerde kant op en belemmerde zaterdag