Çoban Yıldızı - Orhan Gencebay

Tayfuna tutuldum aşk deryasında

Yönümü yitirdim, yüzer dururum

Sahile vurduğum dertler adasından

Dolmayan çilemi yazar dururum

Sezince boyundan büyük nazını

Prenses sanmıştım çoban kızını

Armağan ettiği çam sakızını

Ya sabır taşında ezer dururum

İltifat eylesem, «Sus» der, istemez

Şiirler söylesem, «Kes» der, istemez

İsyankar olurum ister istemez

Canımdan usanır, bezer dururum

Aklında iki gün birini tutmaz

Deli etmek için beni unutmaz

Bugünkü adresi yarını tutmaz

Mahalle mahalle gezer dururum of

Aman, of of, of-of, of, of-of

Her gece teklifsiz rüyama girer

Uykumu bölmenin zevkine erer

Önüme bir yığın bilmece serer

Ağlaya ağlaya çözer dururum

Bir zaman baş tacı ettiği bendim

Nereye layıktım, nereye kondum

Kapıya atılmış paspasa döndüm

Çiğneyip geçtikçe tozar dururum of

Aman, of of, of-of, of, of, of

Ik werd gevangen door de tyfoon in de zee van liefde

Ik ben de weg kwijt, ik zweef

Van het eiland van problemen dat ik aanspoelde

Ik blijf mijn ongevulde aardbei schrijven

Sezince's snuit is groter dan haar lengte

Ik dacht dat de dochter van de herder een prinses was

De pijnboomgom die hij gaf

Of ik ben verpletterend op de geduldsteen

Als ik hem complimenteer, zegt hij "Hou je mond", hij wil niet

Als ik gedichten zing, zegt hij "Knip", dat wil hij niet

Ik word rebels

Ik word moe van mijn leven, ik ben moe

Hij kan zich er al twee dagen geen herinneren

Vergeet me niet om je gek te maken

Het adres van vandaag geldt niet voor morgen

Ik heb buurt voor buurt rondgelopen

Oh, van, van, van, van-van

Elke nacht spookt hij door mijn dromen

Het neemt genoegen in het onderbreken van mijn slaap

Het legt een stapel raadsels voor me neer

Ik blijf huilen en oplossen

Ik was degene die ooit de kroon vasthield

Waar was ik waardig, waar was ik gezet

Ik draaide me om naar de mat die naar de deur werd gegooid

Ik blijf stofzuigen terwijl ik kauw

Oh, van, van, van, van, van