Как на пасеке - Оргазм Нострадамуса

Как на пасеке тихо в потемках

Брел плюгавенький мужичонка

Как глазенки паршивые жмурил

Как залазил в пчелиный он улей

Как залазил в него с головой

Как пчелиный кружил над ним рой

Как собаки не унимались

Как в окошках огни загорались

И как пасечник сонный с ружьишком

Выбегал, матерясь, из домишка

Как стрелял по постылому вору

Как скатилося тело под гору

И как ползали, ползали пчелки

На кровавом лице мужичонки

В бороде собирая свой мед

И на лбу, холодеющем как лед

Кислотный дождик мне щиплет глазки

Я снова мальчик для битья

Я вижу свет в конце тоннеля

В конце где датчики стоят

Там за кордоном пониманья

Средь кубиков различных чувств

Растёте вы и индикатор

Ваш мёртвый отмечает пульс

Колумбийские клубни

Колумбийские клубни

Я снова чешу вас золотыми гребнями

Колумбийские клубни

Колумбийские клубни

Гидроцефалы возвратились за вами

Говорить было не о чем мы пили молча

Мы не знали что вы уже цвет набирали

Звёздные странники ушли не попрощавшись,

А в глазах у нас факела затухали

А на болотах сознания

Уже издавали специфический запах

Уже шевелились уже дышали

И не боялись заклятья магов

Колумбийские клубни

Колумбийские клубни

Я снова чешу вас золотыми гребнями

Колумбийские клубни

Колумбийские клубни

Гидроцефалы возвратились за вами

А на периферии души

Собрал ктото банду чтоб вас похитить

На вездеходах больших

Отправились в странствие Мелиораторы

Они пробирались сквозь ломки и глюки

Их розы ветров на запястьях тускнели,

А их вездеходы ржавели в дороге,

Но колонны всё шли и фары горели

К Колумбийским клубням

К Колумбийским клубням

Чтоб снова чесать вас золотыми гребнями

Колумбийские клубни

Колумбийские клубни

Гидроцефалы возвратились за вами

Hoe stil in het donker in de bijenstal

Brel de armoedige kleine man

Hoe belabberde kleine ogen tuurden

Hoe hij in de bijenkorf klom

Hoe ik er met mijn hoofd in klom

Zoals een bij om hem heen cirkelde een zwerm

Hoe de honden niet ophielden

Hoe de lichten oplichtten in de ramen

En als een slaperige imker met een pistool

Liep vloekend het huis uit

Hoe hij op de hatelijke dief schoot?

Hoe het lichaam bergafwaarts rolde

En hoe de bijen kroop, kroop

Op het bebloede gezicht van een kleine man

In de baard je honing verzamelen

En op het voorhoofd, koud als ijs

Zure regen prikt in mijn ogen

Ik ben weer een zweepslagen jongen

Ik zie het licht aan het einde van de tunnel

Aan het einde waar de sensoren zijn

Daar achter het cordon van begrip

Tussen de kubussen van verschillende gevoelens

Jij en de indicator groeien

Je dood markeert de pols

Colombiaanse knollen

Colombiaanse knollen

Ik krab je weer met gouden kammen

Colombiaanse knollen

Colombiaanse knollen

Hydrocephalus terug voor jou

Er was niets om over te praten, we dronken in stilte

We wisten niet dat je de kleur al aan het kiezen was

De sterrenzwervers vertrokken zonder afscheid te nemen,

En in onze ogen doofden de fakkels

En op de moerassen van bewustzijn

Heeft al een specifieke geur uitgestoten

Al bewegend al ademend

En ze waren niet bang voor de spreuken van tovenaars

Colombiaanse knollen

Colombiaanse knollen

Ik krab je weer met gouden kammen

Colombiaanse knollen

Colombiaanse knollen

Hydrocephalus terug voor jou

En aan de periferie van de ziel

Iemand een bende verzameld om je te ontvoeren

Op grote terreinvoertuigen

Ging op reis Ameliorators

Ze baanden zich een weg door pauzes en glitches

Hun windrozen op hun polsen gedimd,

En hun terreinwagens roesten op de weg,

Maar de kolommen gingen door en de koplampen brandden

Naar Colombiaanse knollen

Naar Colombiaanse knollen

Om je weer te krabben met gouden kammen

Colombiaanse knollen

Colombiaanse knollen

Hydrocephalus terug voor jou