Еле цел - Олег Груз

Я БЫЛ ЕЛЕ ЦЕЛ

Олег Груз

Я был еле цел, но увидев на её лице

Улыбку с моим адресатом,

Кто-то открыл диафрагму на улице,

И обдувая меня пассатом

Лёгким порывом подтолкнул к ней.

А мы не виделись несколько дней,

И… о Боже, как я сейчас хочу,

Чтобы Она не скрывала чувств,

И позволила им течь ко мне.

Чтобы на преткновения камне

Мы поставили огромный крест,

И принялись совместно покорять Эверест

Страхуя друг друга от схода лавин.

Чтобы сложились в целое из двух своих половин,

Ведь, если Она мне протянет руки

Я утеку вместе с Вами, строки…

Я до неё напролёт дни и ночи

Искривлял свой позвоночник,

И писал, о других волнующем.

Так зачем же мы другую волну ищем,

И осторожно меняем темы?

А пусть Она скажет мне, чем не те мы,

Кто подходит друг другу — пиздец как?!

Вплоть до очереди, на крик из детской…

Ей можно на меня не гадать, и

Позволить себе прибывать в благодати,

Которая сама всё явит.

Карты в чужих руках для меня не судья, ведь

Я тоже имею карты;

И билеты, на все плацкарты…

Но Она и тут уже знает всё,

Намного больше чем сам я всёк,

И сама говорила об этом —

Без неё я не альфа, а бета!

Кто-то должен был меня раскрыть.

Она хозяйка моей искры,

И пламя пылает уже во всю.

На первый взгляд это снова сюр-

-реализм самой ситуации в целом…

Но пусть она спросит их там в конце — Лам,

Может они будут в курсе,

Насколько плод этот запретный вкусен?!

Мне интересны её интересы,

Словно у нас на двоих одни рельсы,

А не только одно направление.

Я призываю её на правление,

К совместному разделу трона.

И в своём каждом письме электронном

Хочу сказать ей намного больше

Чем позволяют нам объёмы почты,

Но она не давала мне знака.

И из меня лезет изнанка —

Я хочу быть её другом в другом!

В самом, что ни на есть дорогом

Этого слова смысле…

А Она словно читает мысли,

И начинает следить за дорогой,

Становясь собранной на миг, и строгой.

Но видя, что я на неё смотрю —

Отпускает свой образ в трюм,

Понимая, что он будет ей мешать,

Будет жать, и ей захочется убежать,

Чтобы потом обо всём жалеть, и

Чувствовать как стало тяжелее идти

С этим сумбуром в груди.

А сводящий её с ума эрудит

Останется в недоумении.

В своём этом не до умении

Довести до конца разговор.

Будет украдкой смотреть как вор,

На неё в следующий раз.

Боясь спугнуть снова одной из фраз…

IK WAS NOG EEN DOEL

Oleg Gruzi

Ik was nauwelijks intact, maar toen ik haar gezicht zag...

Een glimlach met mijn geadresseerde,

Iemand opende het diafragma op straat,

En blaast me een passaatwind

Met een lichte impuls duwde hij me naar haar toe.

En we hebben elkaar een aantal dagen niet gezien,

En... oh God, wat wil ik nu,

Zodat ze haar gevoelens niet verbergt,

En ik laat ze naar me toe stromen.

Naar struikelblok

We zetten een enorm kruis op,

En ze begonnen samen de Everest te veroveren

Elkaar verzekeren tegen lawines.

Om uit zijn twee helften een geheel te vormen,

Immers, als ze haar handen naar me uitstrekt

Ik zal met je wegvloeien, lijnen...

Ik ben dag en nacht tegen haar op

Mijn ruggengraat gebogen

En hij schreef over andere spannende dingen.

Dus waarom zoeken we naar een andere golf,

En zorgvuldig van onderwerp veranderen?

En laat ze me vertellen waarom we niet hetzelfde zijn,

Wie past bij elkaar - hoe in godsnaam?!

Tot aan de lijn, tot de kreet van de kinderkamer...

Ze kan me niet raden, en

Sta jezelf toe om in genade te komen,

Die zelf alles zal onthullen.

Kaarten in verkeerde handen zijn geen rechter voor mij, want

Ik heb ook kaarten;

En tickets, voor alle gereserveerde plaatsen...

Maar ook hier weet ze alles al,

Veel meer dan ikzelf,

En ze sprak er zelf over -

Zonder dat ben ik geen alfa, maar bèta!

Iemand moest me ontmaskeren.

Zij is de eigenaar van mijn vonk

En de vlam brandt al volop.

Op het eerste gezicht is dit weer

-realisme van de situatie als geheel...

Maar laat haar het ze daar aan het eind vragen - Lam,

Misschien weten ze het

Hoe lekker is deze verboden vrucht?!

Ik ben geïnteresseerd in haar interesses

Alsof we dezelfde rails voor twee hebben,

En niet slechts één richting.

Ik roep haar om te regeren,

Naar de gezamenlijke verdeling van de troon.

En in elke e-mail

Ik wil haar nog zoveel meer vertellen

Wat staat ons toe de hoeveelheid post,

Maar ze gaf me geen teken.

En de verkeerde kant klimt uit me -

Ik wil haar vriend zijn in een ander!

In de zeer, dat geen van beide is duur

De betekenis van dit woord...

En ze lijkt gedachten te lezen,

En begint de weg te volgen

Even verzameld en streng.

Maar als ik zie dat ik naar haar kijk -

laat zijn beeld los in het ruim,

Beseffend dat hij zich met haar zal bemoeien,

Ze zal oogsten, en ze zal willen wegrennen,

Om later spijt van alles, en

Heb het gevoel dat het moeilijker wordt om te lopen

Met deze verwarring in mijn borst.

En de erudiet die haar gek maakt

Zal perplex blijven.

In zijn dit is niet aan vaardigheid

Maak een einde aan het gesprek.

Zal stiekem op een dief lijken,

Op haar de volgende keer.

Bang om weer af te schrikken met een van de zinnen...